К сіпорында аржылы

Кіріспе

Кәсіпкерлік – адам қызметінің ерекше саласы және ол еңбектің басқа түрлерінен оқшауланып тұрады. Бұған кезінде атақты неміс экономисі Гарвард университетінің профессоры – Йозеф Алоиз Шумпетер (1883-1950ж) мән берді. Оның айтқан мынадай сөзі бар еді: «Кәсіпкер болу – басқаның істегенің істемеу». Екінші жағынан кәсіпкерлер – алдымен кәсіпкерлік жұмысты ұйымдастырушылар. Ол туралы француз экономисі Жан Батист Сэй (1767-1832ж) былай деген: «Кәсіпкер – адамдарды өндірістік шеңбер ауқымында ұйымдастыратын адам».

Экономикалық ғылымда «кәсіпкерлік қабілеттілік» деген ұғым бар. Кәсіпкерлік қабілеттілік дегеніміз – адамның бизнесте жаңалықты аша білу қабілеттілігі, бірақ бизнеске қатысатындардың барлығының қолынан келе бермейді. Басқа жұрт қалғып, қыдырып, той-думан жасағанда, барлық күш қуатын барынша жұмысқа жұмсап, новаторлықпен, мақсаттылықпен, коммуникабельділікпен, яғни адамдармен тез арада байланыс жасау қабіліттілігі, олармен өзара жақсы қатынастар құра білу, бәсекелестеріне қарағанда айналасына басқаша көз қараспен қарауда оқшауланып тұрады. Бизнесмендердің ішінен мұндай қабілеттілікпен оқшауланатындар жиі кездесе қоймайды. Демек, бизнес – бұл табыс әкелетін адамның экономикалық қызметі. Кәсіпкерлік – бұл да адмның экономикалық қызметі, бірақ бұл қызметті жаңа ізденіске бағыттайды және осы жаңалықты жүзеге асыру үшін тәуекелге бас ұрады.

Бухгалтерлік есеп дүние жүзіндегі кез-келген қызметінің мәнін айқындап бағалауға мүмкіндік береді. Қоғамның даму барысында бухгалтер 3 міндет атқарады:

1) есепті барынша ақпаратты әрі дәл жасау.

2) Оның қарапайым және арзан болуына қол жеткізу.

3) Шаруашылық өміріндегі деректер жөнінде дер кезінде ақпарат алу

Бухгалтер - деген сөз немістің бас кітап ұстаушы деген мағынадан туған. Бухгалтерлік есепті халықаралық стандартқа, оның талаптарына сай келетіндей етіп жүргізу, ұйымдастырудың және қалыптастырудың маңызы зор, әрі бұл әдіснама. Бухгалтерлік есеп кәсіпорынның шаруашылық қызметін үздіксіз, құжаттық байқау мен оны бақылау жүйесі болып табылады. Бұл Қазақстан Республикасының бухгалтерлік және және қаржылық есеп беру туралы заңдарымен, бухгалтерлік есеп беру стандарттарымен, сондай-ақ ұйымның есеп саясатымен реттелетін кәсіпкерлер, ұйымдардың операциялар жайлы , ақпаратты жинау, тіркеу және жинақтап қорыту жүйесі. Есеп қатаң түрде, әрі жазба тек арнйы рәсімделген құжат негізінде ғана жүргізіледі. Бұл бухгалтерлік есептің бақылаушылық мәнін, оның күмәнсіз сенімділігін,шыншылдығын артады. Субъектінің меншігі шаруашылық құралдарының және оның өндіріс процессіндегі көздерінің қозғалысы бухгалтерлік есептің мәні болып табылады. Жекелеген құрамдас бөліктері бухгалтерлік есептің объектілері деп аталады. Бухгалтерлік есептің объектілеріне мына процесстер жатады:

1)Қамтамасыз ету - кәсіпорын алған шикі зат, материалдар, отын жатады.

2)Өндірістік – мұнда өнім дайындауда пайдаланылатын өндіріс құралдары оларға байланысты.

3)Өткізу – мұнда сатуға арналған өндіріс өнімдері, өткізу жөніндегі шығындар, орындалған жұмыс, көрсетілген қызмет үшін алған ақшалай түсімі есептелінеді.

Бухгалтерлік есеп принциптері бойынша кәсіпорынның есеп саясатыдеп – ұйымның бухгалтерлік есепті жүргізу әдісінің жиынтығын, яғни алғашқы бақылау , құндық өлшеу, ағымды топтау мен шаруашылық қызметінің фактілерін жинақтап қорытындылау жолдарын айтады. Бухгалтерді есепті жүргізу әдістеріне шаруашылық қызмет топтау мен бағалау активтерінің құнын есептеу, құжат айналымын қабылдауды ұйымдастыру, түгендеу, бухгалтерлік есептің тіркелім жүйесі, мәлеметтерді өңдеу мен басқа да сәйкес амалдары кіреді. Бекітілген құжаттың қатарына мыналар кіреді:

- бухгалтерлік есептің уақытылы және есеп берудің толық тиісті талаптарына сай жүргізіледі

- бухгалтерлік есепте жұмыс жүргізуде қолданатын аналитикалық және синтетикалық жұмыстың жоспары

- актив пен пассивтің бағалау әдістері

- құжат айналымы ережелері мен есеп ақпараттарын өндеу техналогиясы

- шаруашылық операциаларды бақылау тәртібі

- бухгалтерлік есепті ұйымдастыруға қажетті басқа да шешімдер

Кәсіпорынның есеп саясаты бухгалтерлік есеп жүйесінің тұтастығын және оны құраушы жақтардың барлығын қамтиды. Оны дайындаумен кәсіпорынның бас бухгалтері немесе арнайы есеп бөлімі айналысады. Ұйымның қабылдап бекіткен есеп саясаты, сол кәсіпорынның қызмет арқылы барысында қолданылады.

І КӘСІПОРЫН ҚАРЖЫСЫ

1 Кәсіпорында қаржылық жұмыстың ұйымдастырудың негіздері

1.1 Корпорацияның қалыптасуы және дамуы

Қазақстанның тау кен металлургия кешеніндегі аса ірі компания – «Қазақмыс» корпорациясының рудасы, көмірі, электрэнергиясы, байытубөлінісі, мысқорыту және мырыш зауыттары, дамыған инфрақұрылымы, атап айтқанда меншікті автомобиль, теміижол және әуе көлігі, заманауи телекоммуникациялық желісі, біліңті мамандары бар.

Корпорация құрамында ашық және жабық тәсілмен атқарылатын 20 кеніш, екі қайта өңдеу кешені (байыту, металлургия, тазарту), көмір разрездері мен электр станциялары, сондай ақ Германияда мыс өнімдерін шығаратын «МКМ» кәсіпорыны жұмыс істейді.

«Қазақмыс» корпорациясының негізгі қызметі кен өндіру және оны қайта өңдеу , мысты және басқа да түсті және асыл металдарды өндіру және өткізу. Қосымша өнім ретінде корпорация көмір шығарады және электр және жылу энергиясын өндіреді.

«Қазақмыс» корпорациясының негізгі өндіріс тік кешендері Жезқазғанда, Балқашта, Қарағанды мен Өскемен маңында орналасқан

ЖТМ (Жезқазғантүстімет) катодты мыс шығарады, сондайақ минералдық шикізаттарды өндіріп, қайта өңдеумен айналысады. ЖТМ- негізгі өнімдері ­–катодты мыс және мыс катанкасы. Бірлестіктің құрамына ашық әдістегі кеніштер, жерасты жұмыстарының кеніштері Жезқазған мен Сәтбаев байыту фабрикалары, сондайақ Жезқазғандағы мыс қорыту зауыты кіреді.

Корпорация Қазақстан тарихындағы ең бір шешуші, күрделі кезеңде – қираған комбинаттардың қалдықтарынан құрылды. Тарихтың таңдауы Владимир Сергеевич Кимнің командасына түсті. Алғашқы күндерден бастап ақ олар әлемдік рыноктың қатал, буырқағанған иіріміне қойыпты кетті.

Жаңа команда 1995 жылы ең алдымен 60 миллинон долларға жер асты жұмыстарына қажет бұрғылау кареталарын, жүк тиеу машиналар және «Тамрок» фирмасыныңкөліктерін сатып алу қажеттігін «Самсунгке» дәлелдеп шықты. Анненск руднигінің салынып бітіп, іске қосылуы екінші маңызды мәселе болды. Тұтастай алғанда, алда руда шығаруды тұрақтандыру міндетті тұрды.

«Қазақмыс» корпорациясын құру кезінде ескі рудниктерде руданың 20 жылдық қоры қалды және мыстың құрамы нашарлады. Дегенмен 1994 жылы сол кездегі мемлекеттік мыс өндіру холдингінде руда базасын дамытудың жүз жылдық стратегиялық жоспары жасалған болатын. Корпорация қазірде сол бағдарламамен жұмыс істейді.

«Қазақмыс» корпорациясы үздіксіз дамып, өркендеу үстінде Kazakhmys PLS холдингінің Ұлыыбританиядағы тіркелуі және оның акцияларының 2005жылы 12 қазанда Лондон қор биржасына шыарылуы осындай дамудың кезекті сатысы болды. Оның үстіне көптеген әлемдік агенттіктер, оның ішінде британдық та бар,

Kazakhmys PLS корпоративтік басқарудың халықаралық үлгілеріне сәйкес келетінін мойындады.

Қазіргі кезде Kazakhmys PLS акционерлерінің арасында бес жүзден астам әртүрлі қорлар бар - инвестициялық, сақтандыру – олар барлық дерлік негізгі капитал ұстаушылар өкілдері болыып табылады. Олардың саны өсе түсуде, ал Kazakhmys PLS британдық ең үздік 100 компанияның тізіміне FTSE-100-ге кірді.

Корпорацияның басты бағыттарының бірі – басқару сапасын жоғарылату, құрылымды жетілдіру, шикізат базасын дамыту – корпорацияны жақын арадағы 100 жылға дейін шикізатпен қамтамасыз ету, өндірісті қайта құру және техникалық қайта жасақтау, барлық буындарда есеп айырысу жүйесін енгізу, импорт алмастыру, білікті мамандарды даярлау.

Корпорацияның стратегиясы - әлемдік деңгейдегі, қызметті әртараптанған компанияға түрлену, нарықтық құны және негізгі қаржылық экономикалық көрсеткіштері бойынша әлемнің жетекші таукен металлургия компаниялармен пара пар болуы.

2 Жарғылық капитал. Жедел қаржылық жұмыс

2.1 Жарғылық капитал

Жарғылық капиталдың құрылған көлемі мен қозғалысы туралы ақпараттарды жинақтау үшін бухгалтерлік есеп шоттарының жұмыс жоспарында 5 бөлімінің «Капитал мен резервтер» шоттары қарастырылған.

Ал қазір құрылтайшылармен біршама жеңілдіктер берілген. Салымдар мүлік немесе тағы басқа болса ортақ келісіммен, аудиторлар көмегінсіз бағалау жүргізіледі. (егер салым 20000 АЕК болса).

Шаруашылық серіктестікті құрғанда құрылтайшылар материалдық салымдардың көтеріңкі құнмен бағалануын қалайды. Себебі сол қаражатпен өз үлесін төлейді. Ал мемлекеттік кәсіпорын құрғанда, олар материалдық салымдардың төмен бағалауын қалдайды. Материалдық емес шаруашылық серіктестікті құрғанда құрылтайшылар материалдық активтерінің жоғары бағалауын тиімді деп ойлап, оның кері жақтарын анықтамайды. Ал материалдық активтерінің жоғары бағалануы жаңа ашылып келе жатқан кәсіпорынға әдейі болмаса да , зиянын келтіреді. Егер ақиқат бойынша кәсіпорын жағдайы сенімсіз болса, материалдық активтерінің жоғары бағалануы кәсіпорын құрылтайшыларының жағдайында кері көрініс табуы мүмкін. Сондықтан азаматтық заң шығарушы органдармен құрылтайшылардың несиелерінің алдында жоғары бағаланған материалдық активтерінің құнына жауапкершілік қарастырылған (Қазқстан Республикасының Азаматтық кодексының 1 пунктінің 58 бабы)

Құрылтайшылардың құнды жоғарлатуды қалауы ең аз шығын шығару мүмкіндігі. Себебі, құн жоғары болған сайын құрылтайшылардың осы кәсіпорындағы үлесі де өседі, яғни пайда өседі. Және кәсіпорын жабылған жағдайда өз үлесіне байланысты кәсіпорының көп мөлшерде мүлігіне талптану мүмкіндігі жоғары болады. Себебі, әдетте ең кем дегенде бір құрылтайшы, яғни заңдытұлға жарғылық капиталға салым ретінде ғимарат, құрылыс салады, әдетте осы салым (ғимарат, құрылыс, тағы басқалар) құны нарықтық құнмен бағаланады және ең көп жағдайда осы баға байланыстық бағадан асады. Кәсіпорынның жарғылық капиталы кызметті бастауды қамтамасыз ету үшін жаңадан қүрылған кәсіпорынның жасаған қаражаттарының сомасы болып саналады.Ол акцияларды орналастырудың немесе сатудың, жеке капиталын салудың, мемлекеттің қаражаттарының, материалдық емес активтердің және баска да мүліктердің немесе мүліктік құқыктарының есебінен құрылады. Сонымен коса, жарғылық капитал жаңадан құрылған занды түлғалар өз қызметін бастау үшін бастапқы материалдық базасы болып та табылады, ол құрылтайшылардың (акционерлердің, қатысушьшардың) қатысу үлесін және кепілдік сипатын анықгайды.

Шаруашылық серіктестіктердің жарғылық капиталына салынатын салымдары, ақша да, бағалы қағаздар да, мүлік те, мүліктік қүқық та және басқа да мүліктер (интеллектуалдық қызметтің нәтижесіне берілген құқын да қоса алғанда) болуы мүмкін.

Құрылтайшылардың (қатысушылардың) жарлық капиталына натуралды нысанда салынатын салымдары немесе барлық құрылтайшалардың келісімі бойынша немесе барлық қүрылтайшылардын. жалпы жиналысының шешімі бойынша мүліктік құқығы ақшалай нысанда бағаланады. Осындай салымдардың құнының сомасы жиырма мың айлық есептік көрсеткіштен асып түсуі керек, бірақ сол бағалауды тәуелсіз эксперт (бағалаушы) қуаттауы керек.

Шаруашылық жүргізуші субъектілер қайта тіркелген кезде қатысушылардың ақшалай салымдары бухгалтерлік құжаттармен не болмаса аудиторлық есеп берулерімен қуатталып бағалануы мүмкін.

Осындай бағалау кезеңінен бастап, бес жыл бойы шаруашылық жүргізуші субъектілердің құрылтайшылары (қатысушылары) өздері косқан сомаларының шегінен артық бағаланған салымдарына субъекті кредиторларының алдында бірлесіп жауап береді.

Егер де салым ретінде субъектіге мүлікті пайдалану құқы берілсе, онда бүл салым үшін төленетін төлемнің мөлшері, қүрылтайшылардың құжаттарында көрсетілген барлық мерзімі үшін есептелген сомадан анықталады.

Мүліктік құқы жоқ және басқа да материалдық емес игіліктерді жеке салым ретінде жасауға рұқсат етілмейді, сондай-ақ қатысушылар серіктестікке бір-бірінің қарызын өзара есептесуге жатқызуына болмайды.

Қосымша және жауапкершілігі шектелген серіктестіктердің жарғылық капиталының бастапқы мөлшері кұрылтайшылардың салым сомасынатең болады және құжаттарын мемлекеттік тіркеуден өту үшін берген күнінде, оның мөлшері жүз айлық есепті көрсеткіштен кем болмауы керек.

Аталған серіктестіктер тіркеу ге дейін өздерінің жарғылық капиталының жалпы сомасының 25%-тей мәлшерінде соманы төлеуге міндетті. Бірақ ол жарғылық капиталының минималды сомасынан кем болмауы керек. Жалпы жиналыстың шешімімен бекітілген мерзімде серіктестіктің барлық қатысушылары жарғылык капиталына берешегін толығьшен өтеуі тиіс.

Ол мезгіл серіктестіктің тіркелген күнінен бастап саналады және ол бір жылдан аспауы керек. Егерде серіктестіктердің қатысушылары белгіленген мерзімде өз үлестері бойынша міндеттемесін орындамаса, онда қатысушылар езінің есебінен бермеген үлесінің бір бөлігін қосуы керек, болмаса олардың жарғылық капиталы қосатын үлесіне дейін азайтылады.

Акционерлік қоғамның жарияланған жарғылық капиталының мөлшері бірыңғай валютада көрсетілген барлық шығарылған акцияның номиналды (атаулы) күнына тең болады. Қоғам өзінің шығады деп жариялап қойған акцияларының барлығын немесе тек бір белігін ғана шығаруы және орналастыруы мүмкін. Ол жағдайда жабық акционерлік қоғамы мемлекеттік тіркеуден етпес бүрын жарияланған жарғылық капиталының толық төленуін қарастырады. Ашық акционерлік қоғамы өзінің жарияланған жарғылық капиталының кем дегенде 25% тіркеместен бүрын төлеуі тиіс.

Жарияланған жарғылық капиталының минималды көлемі ашық акционерлік қоғам үшін — бес мың минималды есептік көрсеткішін, ал жабық қоғам үшін — жүз минималды есептік көрсеткішін құрайды.

Акционерлердің жалпы жиналысында анықталған әрі жарияланған санының шегінде акцияны шығарудың жағдайы, мерзімі, саны директорлар Кеңесінің шешімімен белгіленеді.

Қоғамның шығарылған (төленген) жарғылық капиталының деңгейі шығарылатын акцияның номиналдық (атаулы) қүнына тең болады. Шығарылған (төленген) жарғылық капитал жаңадан шығарылған немесе сатып алынған және жойылған акцияларына сәйкес өзгеруі мүмкін. Бұл жерде шығарылған акцияның номиналды қүнының жиынтық сомасы әрбір қоғам типіне белгіленген минималды деңгейден төмен болмауы керек.

АҚ 700000тг. жарияланған жарғысы (700штук акция 1000тг.);

бірінші эмиссияда 500шт. 1000тг. шығарылды құны 500000тг. акционерлер арасында 1200теңгеден орналастырылды – 600000тг.

1. Д 5110 600000 К 5030 500000 -«Жарияланған капитал»,

К 5310 100000 -«Эмиссиялық кіріс»,

2. Акционерлермен төленсе

Д 1030 К 5110 600000тг.

Ал, егер номиналды құннан төмен сатылса, онда Д-те 5110,5310,5610

К 5030, мысалы екінші эмиссияда шығарылды 200акция номиналдық құны 1000тг., орналастырды 480тенгеден (480 х 200) 96000тг.

Д 5110 96000тг.

Д 5310 100000тг.

Д 5610 4000тг. К 5030 200000тг.

Қоғамның жарияланған жарғылық капиталы түгелдей төленіп және орналастырылып біткен соң ғана, ұлғайтуға рүқсат беріледі; жарияланған капитал мен шығарылған капиталдың арасында айырмасы болса, онда сол сомаға жарғылық капитал азайтылады.

Жарияланған жарғылық капиталын ұлғайту және азайту туралы шешім акционерлердің жалпы жиналысында қабылданады, бірак, оларды минималды деңгейден төмендетуге рұқсат етілмейді.

Серіктестіктердің қатысушысы мүшеліктен шығып кетсе, онда оның үлесін үшінші тұлға сатып алуы мүмкін, ол кезде жарғылық капиталдың сомасы өзгермейді, тек қатысушылардың кұрамында ғана өзгерістер болады.

Егер де катысушылар шығып кетсе, онда соған байланысты жарғылык капитал да азаяды, демек: 5110 шоты дебеттеледі де, 1010,1030,1100,2410,1310, шоттары кредиттеледі.

Егер де акционерлік қоғамның мүшелері өз акцияларын қайтып алса, 5110 шот дебеттеледі де, 5210 шоты кредиттеледі.

2.2 Капитал қозғалысы бойынша болатын операциялар есебі және төленбеген капиталдың есебі.

Төленбеген капиталдың есебін жүргізу үшін 5110-ші "Төленбеген капитал" шотын пайдаланады. Бұл шотта заңцы және жеке тұлғалардың шаруашылық серіктестіктің жарғылық қорына қосқан үлестері бойынша қарыздарының сомасы туралы ақпарат жинақталады.

Жарғылық қорға салымдардың салынуыньщ жүзеге асырылуына қарай 5110-ші "Төленбеген капитал" шоты кредиттеліп отырады, ал салым шоттары дебеттеледі:

-материалдык емес активтерді жарғылық қорға жарна ретінде төлеу кезінде 1010,1030,1100,... шоттары;

жерді, негізгі күралды, малды, аяқталмаған құрылыс объектілерін жарғылық қорға жарна ретінде төлеу кезінде — 2410 шоттары;

материалдар мен тауарларды жарғылық корға жарна ретінде төлеу кезінде 1310,1330, ...шотгары;

ақшалай қаражаттарды жарғылық қорға жарна ретінде аударған кезінде
1010,1030 шоттары дебеттеледі.

Егер де 5110 шотының дебеттік калдығы болмаса, онда кәсіпорын өзінің жарғылық қорын толығымен қалыптастырғанын білдіреді.

5110-ші шоты бойынша аналитикалық есеп акционерлер (қатысушылар, қүрылтайшылар) бойынша жүргізіледі.

2.3 Резервтік капиталдың есебі

Резервтік капитал — кәсіпорынның таза табысының есебінен калыптасатын меншік капиталының бір бөлігі. Резервтік капитал субъектінің негізгі (оперативтік) қызметінен алынған зияндарын (шығындарын) жабуға және ағымдағы табыс жеткіліксіз болған жағдайда, дивиденттерді төлеуге пайдаланылады. Резервтік капиталды құрау және оны пайдалану құрылтайлық кұжаттармен және қодданыстағы нұсқаулармен анықталады. Резервтік капитал жарлық капиталымен және басқа да қаражаттармен бірге бухгалтерлік баланстың пассивінде көрініс табады және ол кәсіпорынның меншік капиталы болып табылады.

Резервтік капиталдың есебі 5400-ші "Резервтер" бөлімшесінің пассивті шоттарында жүргізіледі.

Заңдармен белгіленген резервтік капиталдың есебі. Шаруашылық жүргізуші серіктестіктің (ЖШС, АҚ және басқалар) резервтік капиталы құрылтайшылардың құжаттарыңда (жарғысыңца, құрылтайшылардың шарттарында) белгіленеді. Жыл сайын түскен таза табыстан аударып отыру акционерлердің жалпы жиналысында белгіленеді. Оның мөлшері жарияланган жарлық капиталдың 15%-нен кем болмауы керек.

Резервтік капиталдарды қалыптастырған (кұраған) кезде 5510 шоты дебеттеледі де, 5410 шоты кредиттел.

2.4 Жиынтық кіріс есебі. Өткен жылмен есептік жылдың бөлінбеген табысы (залалы).

Жарғылық капитал ол жариянған капитал, кәсіпорынның қызмет шаруасына қажетті капитал. Жарияланған капитал кәсіпорынның қызмет мерзімінде өзгермейтін көлем. Ол құрылтайшылардың жарғысында көрсетіледі және олардың шешімімен қарастырылады.

Жыл соңында қаржылық нәтиже 5610 шотқа жиналып табыс немесе залал болып анықталады. 5610шоттағы нәтиже 5510 шотпен жабылып таза табыс немесе залал анықталады. Осы шотта табыс анықталса өткен жылдары 5520шотта залал болса 5510шоттың табысымен жабылады. 5510 шоттағы табыс құрылтайшылар арасына үлестіріледі Д 5610К 3030 бухгалтерлік проводкамен.

1. Қатысушылар .

Кәсіпкерліктің ең кең тараған түрі серіктестік.

Серіктестікті құру үшін заңгермен келісім шарт жасалу керек, ол ушін бухгалтерлік есеп жағынан:

- құрылтайшылармен салынған үлес сомалары көрсетілуі керек (құрылтайшылық);

- кірістің бөлінуі (залал болса) қатысы (қалай бөлінеді құрылтайшылар арасында);

- кірісті (табысты) бөлуге дейінгі капиталға салынған пайызды көрсетуі;

-құрылтайшылардан қайта алынған акцияларға пайыз белгіленген болса, сол пайызді көрсету;

- құрылтайшыларға жасалатын төлемдер керек.

Әр құрылтайшылардың үлес сомалары К-теледі: -бастапқы салынатын сомаға;

- кейінгі салынатын сомаларға;

- бөлінетін табыстың үлесіне.

Әр құрылтайшылардың үлес сомалары Д-теледі: -заладың үлес сомасына;

- капиталдың азаю сомасына;

- жыл соңындағы кеміген табыс сомасына.

2.Капиталдың құрылуы .

Мысалы: екі тұлға серіктестік құруды шешті 1.01.2005ж.

Жарияланған капитал 500,0тг. Сонда бухгалтерлік жазба болады :

Д 5110 К 5030 500,0

5030 шот пассивті, меншікті капитал шоты., ал 5110 шот контрпассивті, контрарлық, реттеуші.

Ай ішінде олардан салымдар түсті:

Алпысов К.С. Егоров Е.И.

Ақша түрде 60,0 Ақша түрде 56,0

Тауар 34,0 Тауар 16,0

Жер 80,0 Негізгі құрал 12,0

Барлығы 174,0 Барлығы 84,0

Д 1030 116,0 К 5110 258,0

1330 50,0

2410 92,0

2005ж.1.07 әр қайсысы қосымша салым қосты ақша қаражаттан:

Қосылған үлесте (активі) Д-те жазылып 5110 шот К-теледі.

Алпысов К.С. Егоров Е.И.

Ақша түрде 10,0 Ақша түрде 33,0

Сонда болады 184,0 117,0

Д 1030 43,0 К 5110 43,0

3. Капиталдың қайта қайтарылуы.

Шаруашылық жұргізу барысында құрылтайшылар капиталды шамалап алуға құқылы. Капиталдың қайта қайтарылуы Д 5210шотта көрсетіледі К не алынғаны.

Мысалы 2005ж.қазан айында Алпысов К.С. ақшалай 56000тг. алды және тауармен 16000тг., ал Егоров Е.И. ақшамен 30000тг., тауармен 11000тг. Осы мерзімде бөлінетін табыс 30000тг. құрады құрылтайшылар арасында тең бөліну кереке (келісім шарт бойынша).

Сонда: табыс 30000тг. Алпысовқа К.С. 15000тг.

Егоровқа Е.И. 15000тг.

Д 5510 К 5110

Алпысов К.С. 56,0 +16,0 = 72,0

Егоров Е.И. 30,0 + 11,0 = 41,0

Д 5110 К 5210

Сонда екуінің шоттарында

Алпысов К.С. Егоров Е.И.

К 5110 шот 2005ж. 1.01. 174,0 84,0

2005ж. 1.07. 10,0 33,0

Д 5110 2005ж. 31.12. 72,0 41,0

К 5110 15,0 15,0

Барлығы 127,0 91,0

4. Серіктестіктерде кіріс (табыс) пен шығын (залал) бөлінуі.

Кіріс (табыс) пен шығынның (залал) бөлуі келісімшартта қарастырылады.

Құрылтайшылардың жиналасының шешімімен жасалады. Бұреуі қызметке аз уақыт бөліп бірақ көп үлес салуы мүмкін, екіншісі керсінше.

1.Таза табыс құрылтайшылар арасында біркелкі (пропорционально)бөлінеді:

- тең;

- келісілген үлес бойынша;

- жыл басындағы бар капиталды біркелкі; (пропорционально)

- сальдынған активтер орташа көлемі бойынша біркелкі (пропорционально).

2. Таза табыстан құрылтайшыларға еңбекақы ретінде (сыйлықақы), одан қалғаны (алдындағы әдіспен).

Мысалы :

2005ж.қорытынды бойынша таза табыс 80,0тг. болды.Екі құрылтайшы.

1) таза табыс тең бөлінсе 80,0 : 2 = 40,0теңгеден болады.

2) бұреуінің үлесі 60%, екіншінікі 40%, сонда 80,0 х 60% = 48,0;

80,0 х 40% = 32,0.

3) бұреуінде 50,0тг., екіншіде 100,0тг.,сонда (80,0х 50,0) : 150,0 = 26667тг;

(80,0х100,0) : 150,0 = 53333тг.

4) бұл әдісте әр құрылтайшыны инвестициялау мерзімі аталу керек.

Орташа көлемін анықтау үшін капитал қалдығын осы капитал неше айда өзгеріссіз қалып отрыған айдын санына көбейту керек.

Мысалы : Бірінші құрылтайшы:

Сальдо өзгеріссіз болды сома

2005ж. 1.01. 50,0 50,0 6 ай 300,0

2005ж. 1.07. 15,0 65,0 5ай 325,0

2005ж. 1.12. 30,0 95,0 1ай 95,0

Барлығы 12ай 720,0

Екінші құрылтайшы:

2005ж. 1.01. 100,0 100,0 3 ай 300,0

2005ж.1.04. 17,0 117,0 4ай 468,0

2005ж. 1.08. 3,0 120,0 5ай 600,0

Барлығы 12ай 1368,0

Сонда орташа көлемі Бірінші құрылтайшы бойынша 720,0 : 12 = 60,0тг.

Екінші құрылтайшы бойынша: 1368,0 : 12 = 114,0тг.

Кәсіпорынның орташа капитал көлемі 174,0тг.

Кәсіпорынның орташа капитал көлемінің коэффициенті :

Бірінші құрылтайшы бойынша 60,0 : 174,0 = 0,345тг.немесе 34,5%

Екінші құрылтайшы бойынша: 114,0 : 174,0 = 0,655тг.немесе 65,5%.

Д 5510 – 80,0

К 3030 27,6 ( 80,0 х 34,5%)

52,4 ( 80,0 х 65,5%).

3. Таза табыстан құрылтайшыларға еңбекақы төленеді ,одан қалғаны белгіленген ставка бойынша.

Мысалы : а) құрылтайшылар 6% жылдық ақы алып отырады бастапқы салымдардан.

Бірінші құрылтайшы: 2005ж. 1.01. 50,0

Екінші құрылтайшы: 2005ж. 1.01. 100,0 таза пайда 80,0тг. сонда :

Таза пайда 80000тг. Бірінші құрылтайшы Екінші құрылтайшы

Салынған салым үшін пайызы 6%: 3000(50,0х6%) 6000

Еңбекақы 16000 10000

Қалдықты үлестіру (80,0-9,0-26,0): 2 =22500 22500

Барлығы 41500 38500

Б) егер кәсіпорында табыс жоқ, бірақ құрылтайшылар еңбекақы алды және пайыздарын алды:

Шығын 20,0тг. :

Бірінші құрылтайшы Екінші құрылтайшы

Салынған салым үшін пайызы 6%: 3000 6000

Еңбекақы 16000 10000

Қалдықты үлестіру (20,0+9,0+26,0): 2=-27500 -27500

Барлығы (3,0+16,0-27,5) -8500 -11500

Д 5110 20,0

К 5610 20,0

С) Таза табыстан құрылтайшылар арасында улестіру барысында біреуінің капиталының көбейуі екіншінікін азайтуы мүмкін.

Мысалы: кәсіпорынның есептік жыл бойынша 2800таза табыс шықты

таза пайда 2800тг. сонда :

Таза пайда 80000тг. Бірінші құрылтайшы Екінші құрылтайшы

Салынған салым үшін пайызы 6%: 3000 6000

Еңбекақы 16000 10000

Қалдықты үлестіру (2,8 -9,0-26,0): 2 =-16100 -16100

Барлығы 2900 -100

Д 5610 2800

Д 5110 (2-ші) 100

К 5110 (1-ші) 2900

5. Құрылтайшылар құрамының өзгеруі.

Кәсіпорын қызмет барысында бұрынғы құрылтайшылар келісімімен жаңа құрылтайшылар кіруі және бұрынғылардың шығуы құқылы.

Мысалы екі құрылтайшылар, олардың үлес көлемі 30,0 және 45,0тг.

Біреуінен үшінші адам үлестік құқысын сатып алады 100,0тг.

Жаңа құрылтайшыны алады егер ол 80,0тг. салса ғана:

Д – 1030 80,0

К – 5110 80,0

Барлығы Д 1030 К 5110 155,0.

Сыйақы төлемі:

Екі құрылтацшылар арасында 60,0 және 85,0тг.елесі бойынша таза табыс 2:1 пропорциямен бөлінеді. Бұларға үшінші адам 55,0теңгемен қосылады. Сонда 1:4 улесі болады. Сонда ; 60,0; 85,0; 55,0- барлығы 200,0тг. оның ішінде үшінші адамның 200,0 х1\4= 50,0тг.

Д 1030 55,0

К 5110 50,0

3,3 (біріншіге) (5000 :1,5)

1,7 (екіншіге) (5000 :3)

үшіншінің салған ақшасы 55,0тг., ал капиталы 50,0тг., 5,0 бұрынғы құрылтайшылардың сыйлықақысы 2:1 пропорциямен.

3 Инвестициялық қызмет. Негізгі капитал және басқа да ағымнан тыс Активтер

3.1 Инвестициялық қызмет

Инвестиция деген (лат. «Invest”) өндірісті дамыту үшін ақшалай, материалды және еңбекті шығындар жиынтықтар болып танылады. Инвестициялық қызметтің мақсаты — түпкі нәтижесінде кәсіпкерліктен табыс немесе процент алу болып табылады.

Инвестицияның көзі болып жаңадан қалыптасқан (кұрылған) құн немесе таза табыстың жинақталған бөлігі саналады. Кәсіпкерлер (кәсіпорындар) оны өзінің табысының (таратылған) каражаттарының есебінен жұмылдырады. Негізгі капиталды жаңартуға арналған инвестиция көзі болып кәсіпорынның меншігінде қалған табысы саналады. Бағалы қағаздардың көп түрлілігі инвестицияны жіктеудің көптеген критерийлерін алдын ала айкындайды (борышқорлық).

Инвестиция өзінің пайдалану мерзіміне карай, қысқ а, ұзақ мерзімді және орташа мерзімді болып бөлінеді.

Инвестиция салынған максаты бойынша: нақты, қаржылық және интеллектуалды болып танылады.

Накты инвестициялар — бұл сапынған капиталдың нәтижесінде капиталдың өсуі немесе жаңа материалдық қордың (капиталдың) пайда болуы.

Қаржылық инвестициялар (портфельді)— бұл акция, облигация және басқада құнды қағаздарға (банктік депозиттерге) салынған капиталдар, бұл жерде капиталдың өсуі немесе жаңа материалдық қордың (капиталдың) пайда болуы болмайды, бұл жерде меншік тек сатылады, ауысады, беріледі.

Интеллектуалды деген- ол, ғылыми ұйымдарға мамндар дайындау, тәжірибе алмасу, лицензия және «ноу-хау», бірлесіп ғылыми жұмыстар жасау және т.б. жатады.

Меншік формасы бойынша (иелігі): мемлекетгік (Үкіметпен Ұлттық Банктін, борышкерлік міндеттемелері), муниципалдық (жергілікті атқару органдарының борышкерлік міндеттемелері) және корпоративтік (шаруашылық жүргізуші субъектілердің жарғылық капиталын қалыптастыру немесе қаржылық,-шаруашылық қызметін жүргізу үшін қажет қаражатты тарту максатымен колданыстағы заңға сәйкес шығарылатын), аралас, шетелдік болып бөлінеді.

Мәмілеге байланысты шығарылатын бағалы қағаздар: фондық ,(акциялар, облигациялар) және саудалық (коммерциялык векселдер, чектер, коносаменттер, кепілдік міндеттемелер, т.б.) болып бөлінді.

Фондылық, бағалыкағаздар көптеп шығарылуымен (эмиссиясымен) ерекшеленеді және олар кор биржаларында айналыска түседі.

Саудалык, бағалы қағаздар коммерциялық бағытка ие: олар негізінен сауда операциялары бойынша есеп айырысуға және тауарларды орын алмастыру процесіне кызмет көрсетуге арналган.

Нарыктағы айналыс ерекшеліктеріне байланысты бағалы кағаздарды нарыктық (айналыстағы) және нарықтық емес (айналыстағы емес) етіп бөлу мүмкін.

Нарыкта болатын бағалы кағаздар биржалық немесе биржалык емес айналым шеңберінде нарыкта екінші рет еркін сатылуы және сатып алынуы мүмкін. Олар сатылғаннан кейін эмитентке мерзімінен бұрын ұсыньлмайды.

Инвестор инвестициялық мақсатына тәуелді белгілі бір типтерді қалыптастырады. Келесі типтерін бөліп көрсету кабылданған: бірінші тип — өсім қоржыны , екінші тип — табыс қоржыны .

Коржынның бірінші типінің мақсаты өсімді көбіне дивиденттер мен проценттер алу есебінен емес, бағалы қағаздардың багамдық (курстық) өсімінің есебінен алу болып табылады. Бұл негізгі салымның басым бөлігін акция құрайды.

Қоржындардың екінші дивидентгер мен процентгер есебінен табыс алу болып табылады. Қоржынның бұл типі тәуекел кезінде алдын ала жоспарланған табыстың деңгейін камтамасыз етеді және онда тәуекелділіктің деңгейі нольге тең болады. Қоржындардың аталған типін инвестициялау объектілері ретінде сенімділігі жоғары бағалы қағаздар алынады. Оның құрамына енетін корлардың инструменттеріне байланысты олар: конверттелетін, нарыктык ақшалай және облигациялар болып бөлінеді. Конверттелетін (айырбасталынатын) коржындар: айрықша акциялардан және облигацияларынан тұрады. Мұндай қоржын оны құрайтын бағалы кағаздардың есебінен нарық коньюктурасы мүмкіндік беретін болса, онда оларға жай акциялардың өзі де, қосымша табыс әкелуі мүмкін. Баскаша жағдайда, қоржын инвестициясы тек тәуекелділік төмен болған кезінде гана табыспен камтамасыз етіледі.

Ақша нарығының қоржындары (портфелі) капиталды толык сактау мақсатынан тұрады. Оның күрамына ақшалай каражат пен тез сатылатын активтер кіреді. Егер де ұлттық валюта өзінің төмендеу бағамын көрсетсе, онда ол шетелдік валютаға айырбасталуы мүмкін. Сөйтіп, салынған капитал нольдік тәуекелділік кезінде өз өсімін сақтайды. Облигациялар коржындары облигациялардың есебінен калыптасады және нольдік тәуекелділік кезінде орташа табыс әкеледі.Қоржындардың өсуіне қоржынға еңген құрылымдардың өзгерісі мен бағамдары әсер етеді. Табыс қоржындары түрақты кұрамға және кұрылымға ие.

Қоржын қызмет етуінің уақытына байланысты мерзімі шектелген және мерзімі шектелмеген болып бөлінеді.

Шаруашылық жүргізуші акцияларға ие болу жолымен немесе үлестік қатысудан табыс алу арқылы басқа субъектілерді қаржыландыру құқылы. ҚР-сының Азаматтық кодексінің 94 бабына сәйкес, басқа заңды тұлғаның жарғылық капиталын қалыптастыру барысында сол заңды еншілес тұлғаға негізгі болып табылады. Негізгі тұлға еншілес тұлғаға 100% немесе 90% бақылау жасай алады.

Еншілес немесе тәуелді кәсіпорындарға бақылау жасау барысында үлестік қатысу әдісі немесе құндық әдіс қолданылады.

Бірінші әдістің нысаны кәсіпорынның табысы мен залалы, дивидендтердің балансында көрсетілуі.

Мысалы : Инвестор АҚ «Углесбыт» АҚ «Борлы» ның 70000тг. құндылығының 35% акциясын сатып алды, сонда

Д 2100 К 1010 70000тг.

Жыл соңында мысалы кәсіпорынның таза табысы 30000тг. болса,ал жарияланған дивидендтері 15000тг., сонда

Таза табыс улесіне Д 2100 К 7610 10500 (30000 х 35%)

Дивидендтер улесіне Д 1270 К 2100 5250 ( 15000 х 35%)

Егер тәуелді кәсіпорында есептік жылда зиянға шықса, инвестор қатысу үлесін мойындау барысында инвестицияның баланстық құны кемиді.

Мысалы . 50000тг. зиян шекті, төлемге кеткен дивидендті 25000тг. болса

- зиян үлесіне Д 7610 К 2100 17500 (50000 х 35%)

- дивидендтер үлесіне Д 1270 К 2100 8750 (25000 х 35%)

Егер тәуелді кәсіпорын есептік жылда қайта бағалау жасаса, онда инвестор өзінде осы қлзғалыстарды көрсету тиіс. Мысалы :

тәуелді кәсіпорын негізгі құралды 100000тг. бағалады, таза табыс 20000тг.

дивидендтер 8000тг. құрады, сонда

- активтердің бағалануына Д 2100 К 5210 35000 (100000 х 35%)

- табыс үлесіне Д 2100 К 7610 7000 (20000 х 35%)

- дивидендтер үлесіне Д 1270 К 2100 2800 (8000 х 35%)

Бұрынғы сомасы жойылғанда қайта бағаланған инвестиция сомасы бөлінбеген табыс болып танылады:

Д 5210 К 5410 35000

Құндық әдісте сатып алу сәтінде инвестийиядан түсетін табыс сатып алу құнмен көрсетіледі. Сатыпалынған дейінгі кезең үшін алынған дивидендтер қайтарылған капитал ретінде қарастырылады да баланстық құн кемиді.

Мысалы: 1 мамырда тәуелді серіктестігінің 35% акциясын 500,0тг сатып алды.

1. сатып алу сәтінде Д 2100 К 1040 500,0тг.

жыл соңында жарияланған дивидендтер 40000т. құрады.

8 айдағы дивидендтер (V –XII) 40000 х 35% 14000тг. Д 1270 К 6120

01.01. -1.05. дейінгі кезең үшін дивидендтер (сатып алу сәтіне дейін)

Д 1270 К 2100 26000 (40000 – 14000).

3.2 Кәсіпорынның негізгі капиталының экономикалық тегі, құрамы және құрылымы

Кәсіпорынның негізгі мақсатын іске асыру, яғни авансланған капиталға пайда алу үшін, капиталды инвестициялау, өндіріс, сату және тұтыну кезеңдерін қамтитын ұдайы жаңғыртуды жоспарлау қажет. Кәсіпорында қаржылық басқарудың механизмі капиталдың шығынын өтеу, сондай-ақ оны жинақтау мен тұтыну үшін әр түрлі ақша қорларын қалыптастыру және пайдаланылуына негізделеді. Кәсіпорынның капиталы меншікті, қарыз, негізгі, айналым, тұрақты немесе өзгермелі болып бөлінуіне қарамастан, ол ауыспалы айналымның нақты кезеңіне байланысты трүрлі нысанғаайнала отырып үздіксіз қозғалады.

Кәсіпорын капиталының әр түрлі бөліктерінің ауыспалы айналымының жиынтығы толық айналымнан немесе ұдайы өндірістен құралады.

Негізгі капитал – кәсіпорын капиталының ұзақ мерзімді активіне салынған бөлігі.

«Айналымнан тыс актив» және «негізгі капитал» деген ұғымдар бара бар болып табылады. Негізгі каптилаға:

- материалдық емес актив;

- жаңа ұзақ мерзімді инвестиция (салым);

- негізгі құрал жабдық, оның ішінде аяқталмаған ұзақ мерзімді инвестиция кіреді;

Субъектілер қаражатты өнеркәсіптік және интеллектуалдық меншік объектілердің сондай-ақ, осындай мүліктік құқықтардың құнын білдіретін материалдық емес активтерге салуға құқылы.

Материалдық есем актив жеке заттай нысанасы жоқ, алайда «сезілмейтін құндылығы бар» және осыған байланысты субъектіге ұзақ уақыт бойы немесе ұдайы қосымша кіріс әкелетін актив. Сонымен бірге материадық емес активтердің шеттеу қабілеті болуы тиіс. Материалдық емес активке тауарлық белгілер (қызмет көрсету белгісі), тауар шыққан тіркелген жер, «фирманың бағасы», «ноу-хау», патент пен өнеркәсіптік үлгі, лицензия, интеллектуалдық меншік, ұйымдастыру шығыны, табиғи ресурспен пайдалану құқығы, өндірістік ақпараттық пайдалану құқығы, ЭЕМ бағдарламалық қамтамасыз ету, сервитут және т.б. жатады.

Нарықтық экономиканың даму шамасына орай субъектінің мүлкіндегі материалдық емес активтің мағынасы мен үлесі ұлғая беретін болады, бұл жағдай техниканың және технологияның дамуымен, ақпараттың таралуымен, сондай-ақ экономикалық қатынастардың дамуымен байланысты.

Негізгі капиталдың құрамына негізгі құрал-жабдыққа және жабдық сатып алуға жұмсалған аяқталмаған күрделі салымда кіреді. Бұл - негізгі құрал-жабдыққа айналмаған, негізгі құрал-жабдық сатып алуға және салуға арналған шығынның бөлігі, ол шаруашылық қызмет процесіне қатыса алмайды, сондықтан өтелуі тиіс емес.

Ұзақ мерзімді қаржы инвестициясы – басқа кәсіпорынның жарғылық каитлында үлестік қатысуға, ұзақ мерзімді негізде акция мен облигация сатып алуға арналған шығынды білдіреді. Қаржы инвестициясына сондай-ақ мыналар жатады:

- басқа кәсіпорынға борыш міндеттемесімен берілген ұзақ мерзімді қарыз;

- қаржы лизингі құқығында ұзақ мерзімді жалға берілген мүліктің құны (яғни жалға алған мернзім аяқталғаннан кейін мүлікті сатып алу және меншік құқығын беру).

Ұзақ мерзімді қаржы салымына жұмсалған шығын оның сипаты мен түріне байланысты өтеледі.

Негізгі құрал-жабдық еңбек құралына жатқызылатын материалдық мүліктік құнжылықытың жиынтығына салынған қаражат. Бизнес жүйе ретінде бұрын капиталдың, ең алдымен негізгі құрал жабдыққа салымның нәтижесінде жұмыс істеп дамиды. Бүгінгі таңда пайда кәсіпорынның операциялық қызметі басталмастан бұрын капиталды негізгі және ағымдағы қаражатына салу үйлесімі жөнініде дұрыс шешім қабылдау нәтижесінде алынады. Сондықтан негізгі капиталды тиімді басқару үшін оның жұмыс істеуі мен ұдайы жаңғырту ерекшеліктерін жан-жақты түсіну қажет.

Негізгі құрал-жабдықтың құны олар тиімді пайдаланылатын мерзім бойы ай сайынғы амортизациялық аударым арқылы бірте – бірте өтеледі. Амортизациялық аударым тиісті есепте кезеңдегі өндіріс және айналыс шығынына енгізіледі.

Өндіріс процесіне қатысатын негізгі құрал-жабдық бірте-бірте тозады. Тозудың табиғи және сапалық түрі болады.

Табиғи тозу негізгі құрал-жабдық өндіріс процесінде қатсыу, сондай-ақ негізгі құрал жабдықты пайдаланумен байланысты емес, әртүрлі сыртқы факторлардан: дымқылдың, атмосфералық жауын-шашынның, тот басу, металдың ескірілуі және т.б. ықпалынын нәтижесінде орын алады.

Негізгі құрал-жабдықтың сапасының тозуы техникалық прогреспен, өндіріс әдістерінің жетілдіруімен және жаңаруымен байланысты. Техника мен технологияның жетілдіру себебінен, осылай жұмыс істейтін негізгі құрал-жабдық өндірісі арзандайды. Негізгі құрал-жабдықтың сапасының тозуы жалпы алғанда мына факторлармен байланысты:

1) өндірістегі жаңалықтармен немесе жабдықты жаңартумен;

2) технологиялық прогресті жетілдірумен, яғни жаңа технологияда қолданыстағы машиналар мен жабдықты пайдалану мүмкін емес.;

3) шығарылатын өнімнің номенклатурасын жаңартумен және өзгертумен;

4) жекелеген тауарға сұраныстың қысқаруына, сол себептен субъект осы тауарды шығаратын машина мен жабдықтың санын қысқартуы тиіс;

5) өндірісті және пайдаланылатын машина мен жабдық санын қысқарту қажеттімен жұмыс күшін жұмыспен қамтудағы, қызметкерлердің біліктілігіндегі, өндірісті орналастыру географиясындағы өзгерістер;

6) жекеклеген өнім түрін өндіру үшін қажет өнеркәсіптік өндеу салаларындағы шикізат құрамдастары жиынтығындағы өзгерістер салдарынан өнеркәсіптік кен өндіру саласында өндіріс көлемінің қысқаруына әкеп соқтыруы мүмкін өзгерістер;

Табиғи тозу мерзімі жеткенге дейін сапа тозу нәтижесінде негізгі құрал-жабдық объектілері жаңамен, неғұрлым үнемділермен алмастырады. Сапа тозуын жою мақсатында негізгі құрал-жабдық объектілер қайта жаңартылып жаңғыртылады. Сәулет және өнер ескерткіші болып саналатын мұражай және көркем құндылықтарды, іргелі кітапханалардың кітаптарын, филбм қорларын, ғимараттар мен құрылысты қоспағанда барлық негізгі құрал жабдықтың сапасы тозады.

Меншік нысанына қарамастан барлық субъектілер негізгі құрал-жабдықтың тозуын-есептейді, ол сәулет және өнер ескерткіші болып саналатын жер, кітапхана қорлары, фильм қорлары, мұражай және көркем құндылықтары, сахна қойылым құралдары, ғимараттар мен құрылыстар, пайдалану жасына жетпеген өнімді мал, бұқа, енеке мен бұғы, көпжылғы өсімдік, зоопарктегі және басқа да осындай мекемелердегі жануар әлемінің экспонаттары, сондай-ақ жұмыс істейтін және жұмыс сітемейтін жабдық, экспонат, модель, кабинет пен зертханалардағы жән ғылыми мақсатта пайдаланылатын басқа да көрнекі құралдарға табиғи тозу есептелмейді.

Негізгі құрал-жабдықты жөндеу. Негізгі құрал-жабдықты пайдалану процесінде ол табиғи және сапасы жағынан тозады. Негізгі құрал-жабдық объектісімен жалпы салыстырғанда оның жекелеген бөліктері неғұрлым қысқа мерзімде тозады. Негізгі құрал жабдық мерзімінен бұрын тозбауы үшін оларды кезең-кезеңмен жөндейді. Жөндей ұйымдастыру – техникалық сипаты бойынша күрделі және ұсақ болып бөлінеді.

Күрделі жөндеу – деп тұтастай объектімен салыстырғанда тозу мерзімі аз. Негізгі құралжабдықтың жекелеген бөліктерін қалпына келтіру. Машинанығ жабдық пен көлік құралын күрделі жөндеу деп – 1 жылдан асатын кезеңділікте жүргізілетін, агрегат толықтай бөлшектенетін, сондай-ақ, барлық тозған бөлшекпен тарап ауыстырылып, немесе қалпына келтіріліп, агрегат жналатын немесе салынатын жөндеу аталады. Ғимарат пен құрылысты күрделі жөндеу кезінде толығымен тозған конструкция мен бөлшек осындай немесе бұдан да неғұрлым берік және үнемді, сондай-ақ жөнделетін оюъектінің пайдалану мүмкіндігін жақсартатындармен толықтай ауыстырылады.

Шамалы қайта жаңарту мен жаңғырту негізгі құрал-жабдықтың бастапқы құнын ұлғайтады. Бұл ретте құрал-жабдыққа кейін салынған күрделі салым объектінің бастапқы құнын объектінің пайдалы қызмет мерзімінің басында бағаланғаннан келешекте пайдаланудан түсетін экономикалық пайда артқан жағдайда ғана ұлғайтады. Барлық кейінгі шығын өз жұмсалған кезеңннің шығысына жатқызылады.

Ағымдағы жөндеуде негізгі құрал-жабдықтың жекелеген тозған бөлшектері жұмыс қалпында сақтау үшін ауыстырылады және түзетіледі. Ағымдағы жөндеу негізгі құрал-жабдықты пайдалану процесінде жүргізіледі.

Негізгі құрал-жабдықты тексеру мақсатында алдын ала межеленген мерзімдерде жүзеге асырылатын жоспарлық-ескерту арқылы жөндеудің маңызы зор.

Негізгі құрал-жабдықты жөндеу мердігерлік немесе шаруашылық тәсілмен жүргізіледі. Неғұрлым озық әрі үнемді болып саналатын мердігерлік әдісте негізгі құрал-жабдықты арнайы мамандырылған субъектілер; шаруашылық тәсілде жөндеу субъектінің өзінің күшімен және құралдарымен жүзеге асырылады.

Негізгі құрал жабдықты мердігерлік ұйыммен жасалған шарт негізінде мердігерлік тәсілмен күрделі және ағымдағы жөндеу кезінде субъект жөндеу жөніндегі аяқталған жұмысты, сондай-ақ жөнделетін объектіні жөнделетін жерге және кері жеткізу жөніндегі шығынды төлейді. Жабдықты және көлік құралын жөндеу үшін мердігерлермен есеп айырысу үшін жалпы объект бойынша толықтай аяқталған жұмыс үшін жүргізіледі.

4 Айналым капиталы. Айналым капиталында қажеттілікті анықтау

4.1 Айналым капиталы

Айналым капиатлы ( айналым қаражаты) – кәсіпорын капиталының өзінің ағымдағы активіне салынған бөлігі. Материалдық-мүліктік белгі бойынша айналым капиталының құрамына: еңбек заттары (шикізат, материал, отын және т.б.), кәсіпорын қоймасындағы даяр өнім, қайта сатуға арналған тауар, ақшалай қаражат және есептердегі қаражат енгізіледі.

Айналым қаражаты өзіне тән ерекшелікпен жоғары жылдамдықпен айналады. Өндіріс процесіндегі айналым қаражатының атқаратын функционалдық рөлі негізгі капиталдың рөліне өте ерекшеленді. Айналым қаражаты өндіріс процесінің үздіксіздігін қамтамасыз етеді.

Айналым капиталының (еңбек құрал-жабдығы) мүліктік элементтері әрбір өндірістік циклде тұтынылады. Ол өзінің табиғи нысанын толықтай жоғалтады, сондықтан жасалған өнімнің (орындалған жұмыстың, көрсетілген қызметің) құнына толықтай енгізіледі. Айналым капиталының ауыспалы айналымының сатылары сызбада көрсетілген (1-сурет).

			Тауар (ресурстары)
				тауар

Д-Т-...П...Т'-Д'

4.1-сурет. Айналым капиталының ауыспалы айналымның сатылары

Капиталдың аусыпалы айналымы: дайындау (сатып алу), өндірістік және өткізу деген үш кезеңді қамтиды.

Кез келген бизнесті бастау үшін қолма қол ақшаның біраз сомасы қажет, осы сома өндіріске арналған (немесе сатуға арналған тауар) белгіленген ресурстың мөлшеріне айналады.

Айналым капиталы сатып алу нәтижесінде ақшалай нысаннан өндірістік (еңбек заты немесе тауар) нысанға өтеді.

Өндіріс кезеңінде ресурс тауарға, жұмысқа немесе қызметке айналады. Осы сатының нәтижесінде айналым капиталы өндірістік нысаннан тауарлық нысанға өтеді.

Айналым капиталы сату сатысында тауарлық нысаннан ақшалай нысанға қайтадан өтеді. Ақшаның бастапқы сомасы (Д) және өнімді (жұмысты, қызметті) сатудан түсетін түсімнің (Д') мөлшері үйлеспейді. Бизнестің нәтижесі (пайда немесе залал) сәйкессіздіктің есебінен түсіндіреді.

Айналым капиталының элементтері шаруашылық операциялары үздіксіз ағынының бөлігі болып табылады. Сатып алу өндірістік запастың және кредиторлық берешектің ұлғаюына әкеп соқтырады; өндіріс даяр өнімнің артуына жол ашады; сатып алу дебиторлық берешектің, сондай-ақ кассадағы және есеп айырысу шотындағы ақшалай қаражаттың ұлғаюына себеп болады. Осы операциялар циклі көп есе қайталанады және қорытындысында ақшалай түсім және ақшалай төлем түседі.

Ақшалай қаражаттың айналым жасалатын уақыт кезеңі өндірістік-коммерциялық циклдің ұзақтығы деп аталады.

Аталмыш цикл шикізат пен материалға ақша төлеу және даяр өнім сатудан ақша түсу арасындағы уақыттың бір бөлігінен құралады. Осы циклдің ұзақтығына жеткізушініңкәчіпорынды кредиттеу кезеңі, кәсіпорынның сатып алушыны кредиттеу кезеңі, шикізат пен материал запаста болатын кезең, даяр өнім шығару және оны қоймада сақтау кезеңі ықпал етеді.

Айналым капиталының элементтері өндіріс саласынан айналым аясына үздіксіз өтіп, өндіріске қайтадан оралады. Айналым капиталының бөлігі өндіріс саласында (өндірістік запас, аяқталмаған құрылыс, қоймадағы даяр өнім және т.б.), ал басқа бөлігі – айналыс аясында (жөнелтілген өнім, дебиторлық берешек, ақшалай қаражат, бағалы қағаз және т.б.) үнемі болады. Сондықтан кәсіпорынның айналым капиталының құрамы мен мөлшері өндірістің қажеттілігімен ғана емес, айналыс қажеттілігімен де байланысты.

Шаруашылық қызметтің сан алуан түрлерімен айналысатын өндіріс саласы мен айналыс саласы, тіпті бір саланың жекелеген кәсіпорны айналым капиталын әр түрлі қажет етеді. Аталмыш қажеттілік айналым қаражатының мүліктік мазмұнына және айналымның жылдамдығына, сонымен бірге өндірістің мөлшеріне, өндіріс технологиясы мен оны ұйымдастыруға, сондай-ақ өнімді сату және шикізат пен материал сатып алуға және басқа да факторларға байланысты болады.

4.2 Айналым капиталының жіктелімі

Айналым капиталы жоспарлау, есептеу және талдау практикасында келесі белгілер бойынша топтастырылады:

1) Өндіріс процесіндегі функционалдық роліне байланысты – өндірістік айналым қоры (құрал -жабдық)және айналыс қоры (2-кесте);

2) Бақылау, жлспарлау және басқару тактикасына байланысты – нормаланатын айналым капиталы және нормаланбайтын қарыз капиталы;

3) Айналым капитал қалыптасатын көзге байланысты – меншік айналым капиталы және қарыз айналым капиталы;

4) Өнімділікке (ақшалай қаражатқа айналу жылдамдығы) байланысты – абсолютті өтімді қаражат, жылдам сатылатын айналым қаражаты, баяу сатылатын айналым қаражаты;

5) Капиталды салу тәуекелінің дәрежесіне байланысты – салу тәуекелі барынша аз айналым капиталы, салу тәуекелі орташа айналым капиталы, салу тәуекелі жоғары айналым капиталы;

6) Материалдық-мүліктік маңызы байланысты – еңбек құралы (шикізат, материал, отын, аяқталмаған өндіріс және т.б.), даяр өнім мен тауар, есептердегі ақшалай қаражат пен құрал-жабдық.

Айналым қаражатының өндіріс және айналыс процесінде болатын уақытты жеке есептеп талдау үшін айналым капиталы функционалдық белгі бойынша айналым қорына және айналыс қорына бөлінеді.

4.1-кесте – Айналым қаражатының өндіріс процесіндегі функционалдық рөлі бойынша құрамы мен құрылымы

Айналым қаражаты басқарылу дәрежесі бойынша гормаланатын және нормаланбайтынға бөлінеді. Нормаланатын қаражатқа, әдетте, барлық өндірістік айналым қоры, сондай-ақ айналыс қорының кәсіпорын қоймасындағы сатылмаған даяр өнімнің қалдығы түріндегі бөлігі жатады.

Нормаланбайтын қаражатқа айналыс қорының қалған элементтері, яғни тұтынушыларға жіберілген, алайда әлі төленбеген өнім мен ақшалай қаражаттың және есеп айырысудың барлық түрі жатады. Алайда нормалардың болмауы айналым қаражатының осы элементтерінің мөлшерлері өз бетімен әрі шексіз өзгеруі мүмкін және олар бақыланбайды деп түсінуге болмайды. Кәсіпорындар арасындағы есеп айырысудың қолданылатын тәрптібінде мемлекет тарапынан төлемеудің артуына қарсы қолданылатын экономикалық санкциялар жүйесі қарастырылған.

Нормаланатын айналым қаражаты кәчіпорынның қаржы жоспарында (бизнес-жоспарында) көрсетіәледі, ал нормаланбайтын айналым қаражаты іс жүзінбе жоспарланбайтын объект болып табылады.

Айналым қаражатын меншікті және қарыз қаражатқа бөлу кәсіпорынға тұрақты немесе уақытша пайдалануға берілген айналым қаражатының шыққан тегі мен оның нысандарын көрсетеді.

Меншікті айналым қаражаты кәсіпорынның меншік капиталы (жарғылық капитал, резервтегі капитал, жинақталған пайда және т.б.) есебінен қалыптастырылады. Шаруашылық қызметті айналым қаражатымен қалыпты қамтамасыз ету үшін оның мөлшері меншікті капиталдың мөлшерінің 1/3 шегінде белгіленеді. Меншікті айналым қаражаты тұрақты режимде пайдаланылады.

Кәсіпорынның меншікті айналым капиталына қажеттілігі жоспарланады және оның қаржы жоспарында көрсетіледі.

Қарыз айналым қаражаты банк және банк емес кредит, облигациялық қарыз, кредиторлық берешек және өзге де көз нысанында қалыптастырылады. Ол кәсіпорынға уақыиша пайдалануға беріледі. Қарыз айналым қаражатының бір бөлігі ақылы (кредит пен қарыз), ал екінші бөлігі – тегін (кредиторлық берешек) болады. Кәсіпорынның қарыз айналым қаражатына қажеттілігі де жоспарланады және бизнес-жоспарда (қаржыландыру стратегиясы) көрсетіледі.

Түрлі елдерде меншікті және қарыз капитал арасындағы әр түрлі арақатынас (норматив) пайдаланылады. Ресейде 50/50, АҚШ-та – 60/40, ал Жапонияда – 30/70 арақатынасы қолданылады.

Капиталдың ауыспалы айналым процесінде айналым қаражатын қалыптастыру көзі бірінен-бірі ажыратылмайды. Мәселен, өндіріс барысында тұтынылатын шикізат пен материал қандай қаражат есебінен сатып алынған жөніндегі ақпарат ешқашан пайдаланылмайды.алайда айналым қаражаты қалыптастыру жүйесі айналымды баяулатып немесе оны жеделдете отырып оның жылдамдығына ықпал етеді. Сонымен бірге меншікті және қарыз айналым қаражатын қалыптастыру көзі мен оны әр түрлі пайдалану режимдері айналым капиталын және бүкіл капиталды тиімді пайдалануға ықпал ететін негізгі фактор болып табылады. Айналым қаражатын ұтымды қалыптастыру және пайдалану өндіріс барысына, кәсіпорын қаржысының нәтижелері мен оның қаржысының жай-күйіне жан-жақты әсер етеді, сонымен бірге осы жағдайда ең аз мөлшердегі айналым капиталының мөлшерімен табысқа жетуге мүмкіндік береді.

Кәсіпорынның айналымдағы қаражатының сапасы айналым капиталының өтімділігі мен қаржы тәуекелінің дәрежесі бойынша жіктеледі (3, 4-кестелер). Жіктеуде қойылатын мақсат – сатылуы екіталай ағымдағы активті анықтау. Кәсіпорынның айналым капиталын тиімді басқару үшін қосымша қаржыландыру көзін іздестіріп қана қоймай, оны кәсіпорын активінде, әсіресе ағымдағы активте ұтымды орналастыру қажет.

4.2-кесте – Айналым қаражатының өтімділік дәрежесі бойынша құрамы мен құрылымы

4.3-кесте – Айналым қаражатының капиталды салу тәуекелінің дәрежесі бойынша құрамы мен құрылымы

4.3-кестенің жалғасы

4.3 Айналым капиталын қаржыландыру көзі

Айналым қаражатының ауыспалы айналымы процесінде олар қалыптастырылған көздер, әдетте, ажыратылмайды. Алайда айналым қаражатын қалыптастыру жүйесі айналымды баяулатып немесе оныжеделдете отырып оның жылдамдығына ықпал етеді. Артық айналым қаражаты кәсіпорын капиталының бөлігі әрекетсіз және кіріс әкелмейтінін білдіреді. Сонымен бірге айналым капиталының жетіспеуі кәсіпорын қаражатының шаруашылық айналымының жылдамдығын баяулатып, өндірістік процестің жылдамдығын тежейді.

Айналым қаражатын қалыптастыру көзі жөніндегі мәселені екінші маңызды жағынан алып қарастырайық. Нарық жағдаятын үнемі өзгереді, сондықтан кәсіпорынның айналым қаражатына сұранысы да тұрақсыз болады. Іс жүзінде осы қажеттлікіті тек меншік көдің есебінен өтеу мүмкін емес. Кәсіпорынның меншіктьі қакражат есебінен жұмыс істеуі тартымды екені назарға алынбайды. Ал көп жағдайда тәжірибе меншікті қаражатты пайдалану тиімді екенін растайды.

Сондықтан қарыз қаражат тартудың тиімділігін қамтамасыз ету айналым қаражатын қалыптастыру процесін басқарудағы негізгі міндет болып табылады.

Айналым қаражатын қалыптастыру көзінің құрылым:

· Меншікті көзді;

· Қарыз көзін;

· Қосымша тартылған көзді қамтиды (5-кесте).

Әдетте, кәсіпорынның айналым қаражатына барынша аз қажеттілігі келесі меншікті көздің: пайданың, жарғылық капиталдың, резервтегі капиталдың, жинақтау және мақсатты қаржыландыру қорының есебінен жабылады. Алайда бірқатар объективті себептерден (инфляция, өндіріс мөлшерінің ұлғаюы, клиенттердің шоттарын төлеуді кешіктіру және т.б.) кәсіпорынға уақытша қосымша айналым қаражаты қажет болады.Бұл жағдайда шаруашылық қызметті қаржымен қамтамасыз ету үшін қарыз көзі : банк және коммерциялық кредит, қарыз, инвестициялық салық кредиті, кәсіпорын қызметкерлерінің иныестициялық жарнасы, облигациялық қарыз тартылады

4.4-кесте – Айналым қаражат көзінің құрамы мен құрылымы

4.4 Кәсіпорынның айналым капиталына қажеттілігін анықтау

Айналым қаражатын қалыптастыру және пайдалану механизмі өндіріс барысына, сондай-ақ ағымдағы өндірістік және қаржы жоспарын орындауға жан-жақты ықпал етеді.

Айналым қаражаты өндіріс көлемін және өнімді сатуды кеңейтуді, жаңа өткізу нарықтарын, яғни кәсіпорын капиталы айналатын саланы басып алуды жоспарлы түрде және барынша ұтымды, сондай-ақ үнемді, басқаша айтқанда, айналымқаражатының ең аз мөлшерімен қамтамасыз етуі тиіс.

Айналым қаражатын тиімді пайдалануды жоспарлау және ұйымдастыру үшін жауапты менеджерлердің ең негізгі міндеті болып табылады.

Айнналым қаражаты оның екі саласындағы ауыспалы айналымға: өндіріс саласы мен айналыс аясына қатысады. Сондықтан айналым қаражаты өндірістік айналым қоры мен айналыс аясындағы қорға бөлінеді.

Айналым қаражаты өндіріс процесінің үздіксіздігін қамтамасыз етуі тиіс. Сондықтан кәсіпорынның айналым қаражатына қажеттілігінің құрамы мен көлемі өндіріс қажеттілігіне ғана емес, айналыс қажеттілігіне де орай анықталады.

Кәсіпорынның айналым қаражатына қажеттілігі мына факторлароға байланысты:

· Өндіріс пен сату мөлшеріне;

· Бизнестің түріне (кәсіпорын қызметінің сипатына);

· Қызмет (бизнес) ауқымына;

· Өндірістік кезеңнің ұзақтығына;

· Кәсіпорын капиталының құрылымына;

· Кәсіпорынның есептік саясатына және есеп айырысу жүй,сіне;

· Кәсіпорынның шаруашылық қызметін кредиттеу шарттары мен практикасына;

· Материалдық-техникалық жабдықтау деңгейіне;

· Тұтынылатын шикізаттың түрі мен құрылымына;

· Өндірістің және кәсіпорын өнімнің сату мөлшерінің өсу қарқынына;

· Менеджерлер мен бухгалтердің және т.б. шеберлігіне.

Кәсіпорынның айналым қаражатына қажеттілігін дәол есептеуді айналым қаражатының жоғарыда атап өтілген факторларға байланысты өндіріс саласында және айналыс аясында болатын уақытын есептеуден бастау қажет.

Айналым қаражаты нормативін есептеудің талдамалы, тура шот әдісі, коэффициенттік әдіс деген үш әдісі қолданылады.

Талдамалы немесе нормалаудың тәжірбиелік-статистикалық әдісі өндірісті, жабдықтау мен өткізуді ұйәымдастырудың қалыптасқан практикасында қолданылады. Осы әдіс қолданылғанда қолда бар тауарлық-материалдық құндылықты талдаған кезде оның нақты запасы нақтыланады және артық, қажет емес құндылық алынып тасталады.

Тура шот әдісінде кәсіпорын техника мен технологияның дамуындағы, өндірісті ұйымдастырудағы, тауарлық-материалдық құндылықты тасымалдау мен есеп айырысу саласындағы барлық өзгерісті қолдана отырып ұйымдастыру-техникалық деңгейге қол жеткізген жағдайда, айналым қаражатының әрбір элементінің запасының ғылыми негізделген есебі қарастырылады.

Коэффициенттік әдісте өткен кезеңнің жиынтық нормативіне өндіріс көлемінің жоспарлы өзгеруіне және қаражаттың айналымдылығын жеделдетуге түзету енгізіледі. Егер норматив кезең-кезеңмен тура шот арқылы нақтыланатын болса, онда айналым қаражатынығң жекелеген элементтері бойынша сараланған коэффициент қолдануға жол беріледі.

Айналым қаражатын нормалау деген:

1) Тауарлық-материалдық құндылықтың жекелеген түрі бойынша барлық айналым қаражаты запасының, әдетте, күнмен есептелген нормасын әзірлеу және белгілеу;

2) Жалпы меншікті айналым қаражатының және оның әрбір элементінің ақшаға шағылған нормативін әзірлеу. Айналым қаражаты запасының нормасы бірқатар жыл бойы жылдық нормативті есептеу үшін қолданылады. Ол өндіріс, жабдықтау және өткізу жағдайы айтарлықтай өзгерген жағдайда, жылдық қаржылық жоспар жасағанда материалдық құндылықтың жекелеген түрі бойынша нақтыланады.

Әрбір кәсіпорынның меншікті айналым қаражатының нормативі мына негізгі көрсеткішпен анықталады:

1) Өндіріс және өнім сату көлемімен;

2) Өндіріске, өнім сақтауға және сатуға жұмсалған шығынмен;

3) Тауарлық-материалдық құндылықтың жекелеген түрі бойынша айналым қаражаты запасының (айналым қаражатының нормасымен) және күнде белгіленген шығынның нормасымен.

Айналым қаражатының жекелеген элементінің нормативін есептейтін жалпы формула:

мұнда: – элемен бойынша меншікті айналым қаражатының нормативі;

Н_эл – осы элемент бойынша айналым қаражатының нормасы;

- осы элемент бойынша меншікті айналым қаражатының нормасы;

– кезеңнің күнмен есептелген ұзақтығы.

Өндірістің тиісті бабы бойынша тоқсан ішіндегі шығынның сомасын 90-ға бөлсе өндірістік запастың жекелеген элементінің біркүндік шығыны шығады.

Айналым құрал-жабдығының шикізат, негізгі материал мен сатып алынатын жартылай фабрикат (бұдан әрі - материал); аяқталмаған өндіріс, даяр өнім сияқты үш ең маңызды элементін нормалаудың негізгі қағидаларын қарастырайық.

Материалды нормалау. Материалға арналған меншікті айналым қаражатының нормативі біркүндік шығын құнының және айналым қаражатының күнмен есептелетін нормасының көбейтіндісі ретінде анықталады. Материалға арналған айналым қаражатының күнде есептелген орташа нормасы жалпы материалдың жекелеген түрі бойынша айналым қаражаты запасының нормасынан орташа өлшенген ретінде есептеледі.

Айналым қаражатының күнмен есептелетін нормасына:

а) материал шот төлеуден бастап келгенге дейін жлда болуы;

ә) қабылдау, түсіру, сұрыптау, қоймаға орналастыру және зертханада талдау;

б) өндіріске дайындау (мысалы, табиғи кептіру және т.б.);

в) ағымдағы қойма запасы түрінде болатын уақыт кіреді:

Уақыт осы кәсіпорынның нақты жағдайы ескеріоіп салалық нұсқаулықтарға сәйкес есептеледі.

Материалдың жекелеген түрі үшін айналым қаражатының күнмен есептелетін нормасы мына нысан бойынша есептеледі:

Мысал

4.5-кесте

Тиісті тоқсанда А материалдың жоспарлы шығыны – 10 млн. теңгені, Б материалы бойынша – 6 млн. теңгені құрады. Сонда жалпы барлық материал бойынша айналым қаражатының орташа өлшенген нормасы төмендегіні құрайды:

Материалды біркүндік шығыны мынаған тең болады:

Меншікті айналым қаражатының нормативі жоғарыда келтірілген формула бойынша анықталады:

Аяқталмаған өндірісті нормалау. Аяқталмағн өндірістің меншікті айналым қаражатының нормативін есептеу үшін тауарлық өнім өндірісінің айналым қаражатының нормасын анықтау қажет. Айналым қаражатының нормасы өндірістік кезеңнің ұзақтығы мен шығынның үдеу коэффициенті негізге алынып анықталады.

Өндірістіккезеңнің ұзақтығына:

а) тікелей өңдеу процесі (технологиялық запас);

ә) өңделетін бұйым жұмыс орнында жатуы (көлік запасы);

б) жабдықтың және т.б. жұмыс серпінінің әр түрлі болуына байланысты өңделетін бұйымның жекелеген цехтың арасында (айналым запасы) болу;

в) бұйымның жаппай өндірісте кідіріс жағдайында запас (сақтандыру запасы) түрінде болу уақыты кіреді.

5 Өнім өндіруге және сатуға жұмсалатын шығындар

5.1 Өндіріс түсінігі және түрлері

Өнімнің өзіндік құн есебі өндірістік технологияның ерекшеліктеріне, шығарылатын бұйымдардың көлемімен түрлеріне байыланысты. Өнім өндіріу барысында, алдымен менеджерлар шығарылатын бұймдардың түрлерінің өндірістік рыногын зерттеп талқылауға мәжбүр болады. Бар қаражатты қандай өндіріске салған жөн. Өнім өнндіру барысында қажет :

- еңбек ұйымдастыру (жұмыскерлерді жұмыс орнына дұрыс орналастыру);

- қолданатын шикізаттармен жартылай фабрикаттардың қозғалысын ұйымдастыру және көлемін белгілеу;

- күнделікті шығарылатын өнімгешұғыл бақылау;

- шығарылатын өнімнің сапасына бақылау;

- көмекші өндірістің қажеттілігімен шикізатпен қамтамасыз етілуіне бақылау;

Аталған шаруашылық процесттерді мезгілімен құжатталуы өнімнің өзіндік дұрыс анықтайды. Оған смена басшылармен менеджерлер жауапты болып табылады. Өндірістік процес қызмет бабына қарай өндірілімді (добывающий) және өңдеуші (обрабатывающий) болып танылады.

Бірінішіге көмір, мұңай, кен(руда), газ, балық, ағаш дайындау, теңіз аңын және басқалар өндіру жатады. Бұларға біріңғай (бірегейлі) түрлі өнімдер маңызды, аяқталмаған өндірістеген түсінік жоқ, сондықтан өнімнің өзіндік құнын анықтау барысында барлық жасалған шығындарды шығарылған өнімнің көлеміне бөлу жолымен анықтайды (мысалы, көмір өндірісінде жер үстіне шығарылған көмірдің көлемі есепке алынады, ал копырылып, бірақ жер астында қалған көмір көлемі есепке алынбайды).

Ал, өңдеуші өндірісте тұтынуға қолданатын өнім көлемі жатады.Бұларға, металлургиялық, құрылыс машина, химикалық, тоқыма, тағамдану және басқа өндірістер жатады. Технологиялық процессіне қарай екі типке бөлінеді: І -бұл (өңдеуші) өндірстің ерекшклігі дайын өнім шығару барысында шикізат бірнеше салдардан өтеді (өйткені әр сатының өнімі (жартылай фабрикаты) келесі сатыға қажетті шикізат болып табылады). Мысалы, металлургиялық өндірісте аяқталған өндіріс ( шығарылған шойын – болат(сталь) балқу(выплавка) - прокат өңдіру) немесе тоқыма өндірісінде (жіп иіру (прядение) – тоқыма тоқу (ткачество) – бояу және өңдеу).

ІІ – алдымен қажетті конструкциялық бұйымдар жасалып алынады, содан кейін механикалық қолданыстармен өнім жинақталады, буларға құрылыс машина өндірісі, аяқ киім, тігін бұйымдар және басқалар жатады. Осы өндірістің дайын өнімінің өзіндік құнын анықталуы ептеген қиындықтарды туындатады. Жартылай фабрикаттардың шығындарын есепке алып отыру керек.Сондақтан бұл өндірістің шығындары күрделі өндірістің шығындары болып табылады, ал металлургиялық пен тоқыма өндірістің шығындары жәй өндіріске жатады. Кәсіпорынның мамандырылуына қарай өндірістік шығындар көпшілік (массовый), топтамалық (серийный) және жеке –дара жекелеген(единичный) болып танылады.Көпшілік үнемі ұздіксіз шығарылатын өнім. Жеке өндірісте өнім жекелеп арнайы тапсырыс бойынша шағарылады, калькуляция шығарылған өнімге ғана жасалады. Топтамалы (аз және көп) – кезең сайын тоқтатылып қайта алдын ала белгіленіп өнім өндіріліп отыратын өндіріс.

Өнеркәсіп өндірісте негізгі және көмекші өндіріс болып бөлінеді.

5.2 Өндірістік шығындар жіктелуі

Өнім өндіру барысында кәсіпорындар қандайда бір шығындар жасауға мәжбір болады.Өндірістік шығындар ол, өнім өндіруге қызмет көрсетуге жасалған барлық шығындар түрлері.

5.1-кесте

5.1-кестенің жалғасы

Негізгі шығындар - өнім өндіруге тікелей қатысы бар шығындар: шикізат пен материалдар, өндірістегі жұмысшылардың еңбекақысы, отын ....

Үстеме шығындар – ұйымдастыру және қызмет көрсету шығындары: цех әкімшілік шығындары, электрқұат шығындары, отын, негізгі құралдардың амортизациясы және жөндеу жұмыстар шығындары...

Экономикалық мәтіні бойынша шығындар: шикізат пен материалдар шығындары, еңбекақы шығындары, әлеуметтік салықтармен төлемдер, негізгі құралдардың төзуы басқада шығындар.

Ал, өндірістік шығындар мен өзіндік құнның калькуляциялауы бабтары:

Шикізаттар мен материалдар,өндірстік жұмысшылардың еңбекақысы, еңбекақыға есептелген салықтармен төлемдер, үстеме шығындар.

Экономикалық мәтіні бойынша шығындармен өзіндік құнның калькуляциялау шығындардың ерекшелігі байқалады. Экономикалық мәтіні бойынша шығындарға барлық жасалған шығындар есепке алынады (алдағы кезең шығындарымен қоса), ал өнімнің өзіндік құнның калькуляциялау шығындарға өнімді шығару бойынша жасалған шығындар есепке алынады. Дайын тауарлар мен материалдардың жеткізу шығындары «қорлар»дың өзіндік құнына есептелгендіктен бұл жерде шегертіледі және де өңдеу барысында пайда болған қоқыс қалдықтар сомалары, қоймаға қайтарылған материалдар қалдықтар сомалары, пайда болған ақау (брак) сомалары шегертіледі.

Басқада шығындар – еңбекақыдан басқа төлемдер, нормадан асқан іс сапар шығындары, ақау мен айып шығындары.

Мысалы:

5.2-кесте

5.2-кестенің жалғасы

Сонымен,

Шаруашылық жүргізуші субъектілер өз қызметінде:

- дайындауға және өндірістік процеске қажетті материалдық құндылықтарды сатып алуға;

- дайын өнімдерді өткізумен байланысты операцияларға әртүрлі шығындар жасауға мәжбүр болады.

Бұның нәтижесінде, тауарлар немесе қызметтер үшін төлеу қажет болатын тұтынылған ресурстар немесе ақшалар болып табылады.

Экономиканың тәжірибесінде және бухгалтерлік есеп теориясында көптеген жағдайларда – шығындар (затраты), шығыстар (расходы) және залалдар (издержки, убытки) терминдері синоним ретінде қолданылады. Бұл терминдер әртүрлі түсініктерді айқындайды:

- шығындар (өндіріске) өнімдер өндірумен байланысты тікелей шығындарды білдіреді. Олар өзіне материалдарға жұмсалатын тікелей шығындарды, еңбекке жұмсалатын тікелей шығындарды және өнімдер өндірумен байланысты жанама шығындардың бөлігін енгізеді;

- шығыстар – бұл есепті мерзім ішіндегі компания қызметінің нәтижесі ретінде капитал сомасының азаюы, яғни есепті кезең ішінде ресурстарды пайдалану немесе тұтыну. Мысалы, еңбек ақы шығыстары;

- залалдар (издержки) – бұл тауарларды сатып алу немесе қызметтер үшін ақы төлеу нәтижесі ретінде міндеттемелер сомасының азаюы немесе құралдар сомасының азаюы.

Ал, кез келген жағдайда бұл түсінік, аталған кезең үшін кірістер алумен келісілген шығындарды білдіреді.

Менеджерлердің кәсіпорындарды басқаруы үшін тек шығындар жасап қоя салмайды, сонымен бірге қандайда бір (өнім бірлігіне немесе оның тобына, клиентке көрсетілетін қызметке) шығындар туралы ақпарат жинақтаға қажет етеді (яғни, «шығындарды есепке алу объектісіне»). Бұл ақпарат шығарылған өнімнің (жасалған қызметтің) өзіндік құнын есептеп шығару қажет болады.

Оларды жіктеу өндірістік шығындардың есебін дұрыс ұйымдастырудың маңызды жағдайларының бірі болып саналады. Мысалы, басқарушылық есеп талаптарын қанағаттандыру мақсатында (қандайда бір объектілерді басқару үшін қажетті ақпараттарды бірыңғайлау (идентификация), салмақтау, жинау, жүйелеу, талдау, интерпретациялау және кері процесі). Өндірілген өнімдердің (көрсетілген қызмет, орындалған жұмыстар) және алынған пайдалардың өзіндік құнын анықтау үшін шығындар жіктеуі өзіне келесідей топтарды енгізеді:

- келген (входящие) және өткен (истекшие) шығындар.

Келген шығындар бұл қолда бар сатып алған құралдар, күтілетіндей, алдағы уақытта кіріс әкелуі тиіс. Олар баланста активтер ретінде тіркеледі.

Егер бұл құралдар (ресурстар) кірістер алу үшін жұмсалып, болашақта кіріс әкелу қабілетін жоғалтқан жағдайда ол өткен шығындар болып саналады; олар пайдалар және залалдар шоттарында көрсетіледі;

- есепті кезеңдегі өндірістік шығындар және өнімдердің (жұмыс, қызмет) өзіндік құнына кіретін өндірістік шығындар.

Қорларды бағалау кезінде ескерілмейтін шығындар есепті кезең шығындары деп саналады.

І.Өнімдердің (жұмыс, қызмет) өзіндік құнына кіретін өндірістік шығындар, бұл – сатып алынған және қайыра сату үшін өндірілген тауарларға жататын шығындар. Сатқанға дейінгі өнеркәсіп кәсіпорындарындағы немесе дайын өнімдердің өзіндік құнын анықтау кезінде ескерілетін өнімдер бірлігінің өзіндік құны осы шығындар түрінде түсіндіріледі:

- өндірістік шығындар және өндірістік емес шығыстар .

Өнеркәсіп кәсіпорындарындағы өндірістік шығындар өнімдердің (жұмыс, қызмет) өзіндік құнына қосылады. Өнімнің өзіндік құнына қосылу әдісіне қарай шығындар тура және үстеме болып танылады.

- Өндірістік емес шығыстар (әкімшілік басқару, дайын өнімдерді өткізу) есепті кезең шығындарына жатады, өнімдердің өзіндік құнына төте шығындар және жанама шығындар кірмейді төте шығындар және жанама шығындар.

Төте шығындар – бұл есепке алу мақсатымен, яғни өндірілетін өнімнің нақты түрімен байланысты шығындар. Жанама шығындар бірнеше өнім түрлеріне (жұмыс, қызмет) жатады.

ІІ. Шешім қабылдау және жоспарлау үшін шығындардың жіктелуі:тұрақты шығындар және өзгермелі шығындар .

Тұрақты шығындар уақыттың белгілі бір кезеңінде өндірістің әртүрлі ауқымы үшін өзгеріссіз қалады (әкімшілік, басқарушылық, коммерциялық және жалпы шаруашылық шығындар).

Өзгермелі шығындар өндірістік қызмет деңгейіне (көлеміне) тікелей сәйкестікте (пропорционал) өзгереді.

- есепке алынатын шығындар және есепке алынбайтын шығындар.

Белгілі бір шешімді әзірлеу кезінде аталмыш проблемаға қандай шығындардың қатысы бар және қандай шығындардың қатысы жоқ екендігін анықтау қажет.

Шешім қабылдауға қатысты емес шығындар есепке алынбайтын шығындарға жатады:

- қайтарылмайтын шығындар (өткен кезең шығындары) және міндеттелген (вмененные) шығындар.

Қайтарылмайтын шығындар – бұл осыған дейін сатып алынған ресурстардың құны. Бұл бұрын қабылданған шешімдер нәтиіжесінде пайда болған және болашақта ешқандайда шешіммен өзгертілмейтін шығындар.

Міндеттелген шығындар, әрекет етудің қандайда бір баламалы бағытын таңдау кезінде басқадан бас тартуды талап ететін, жоғалтқан немесе жоғалтатын мүмкіндікті сипаттайды.

- инкрементті (өсетін) шығындар және маргиналды (шекті) шығындар.

Инкрементті шығындар өнімдер бірлігінің қандай да бір топтарын жасау немесе сату нәтижесінде пайда болады. Олар өнімдер бірлігінің тұтастай тобының өндіру көлемін көбейту нәтижесі болып саналады.

Маржиналды шығындар өнімдер бірлігіне қосымша шығындарды білдіреді. Олар өнімдердің бір бірлігінің өндіру көлемін көбейту нәтижесі болып саналады.

ІІІ. Бақылау мен реттеу процесін жүзеге асыру үшін шығындардың жіктеуі.

- Реттелетін шығындар және реттелмейтін шығындар .

Реттелетін шығындардың жауапкершілік аясы осы шығындармен реттеледі.

Өнімдердің өзіндік құнын құрайтын шығындарды жоспарлау, есепке алу және талдау кезінде шығындарды топтастырудың келесідей түрлері қолданылады:

- шығындардың пайда болған орны бойынша (өндірісте, цехтарда, учаскелерде, бригадаларда);

- өнімдер түрлері бойынша (жұмыс, қызмет);

- шығыстар түрлері бойынша (шығындар баптары мен элементтері).

Күнтізбелік кезеңдер бойынша өндіріс шығындары бөлінеді:

- әрбір өндірістік кезеңде болатын немесе ағымдық шығындар деп атала отырып, жартылай мер­зім­ді­лік­ке ие (бір айдан аз уақыттағы) тұрақты шығындар;

- өндірісті дайындаумен байланысты біржолғы шығындар немесе белгілі бір уақыт ішінде өндіріс процесін қамтамасыз ететін белгілі бір жағдайлармен байланысты (жылдық жөндеулер және т.б.) мерзімді шығындар, жоспардағыдан артып кететін немесе есепті кезеңдегі шығыстар алдағы кезеңдер шығыстары деп аталады. Бір жолғы бір реттік шығыстар (өндірісті қосу шығыстары, өндірісті дайындау және игеру шығыстары және т.б.) шығыстар сметасын бекіту кезінде белгіленген тәртіпте және мерзімдерде бөліктер бойынша өнімдердің (жұмыс, қызмет) өзіндік құнына қосылады.

Одан өзге, өндіріс процесіне жатушылығы бойынша шығындар өндірістік (өндіріс процесі барысында туын­дай­тын) және өндірістік емес (сатып алушылар өтемейтін өнім­дер­ді өткізумен байланысты) өндірістен тыс шығындар бо­лып бөлінеді.

Тағайындалуы бойынша шығындар негізгі (өндірістің кез келген жағдайында болмай қоймайтын) және жанама (негізінен, өндірісті ұйымдастыру шығыстары) болады.

Өнімдердің өзіндік құнына қосылу тәсілі бойынша шығындар тікелей (есеп объектісіне немесе есептеп шығаруға тікелей жатқызуға болатын) және жанама (есеп объектісіне бөлінетін немесе есептеп шығару объектісіне жанама жолмен бөлінетін) болады.

Экономикалық элементтері және шығындар баптары бойынша топтастыру, шығындардың негізгі топтастырулары болып саналады. Бұл, осы топтастырулар негізінде: өндіріс шығындарының сметалары және өнімдердің жекелеген түрлері бойынша өзіндік құнын есептеп шығару сияқты маңызды құжаттар әзірленетіндігімен түсіндіріледі.

№2 „Қорлар“ ХҚЕС және №2 ҰҚЕС 12 бөлімі бойынша, олардың экономикалық мазмұнына сәй­кес, ке­ле­сідей экономикалық элементтер бойынша топтастырылады:

- өнімдердің құрамына тікелей кіретін, сатып алынатын шикізат және материалдардың құнын көрсететін шығындар; қалыпты технологиялық процесс пен өнімдерді буып-түюді қамтамасыз ету үшін, өнімдер өндіру процесінде пайдаланылатын сатып алынған материалдар; сатып алынатын құрамдық өнімдер мен жартылай фабрикаттар; технологиялық мақсатқа жұмсалатын барлық отын түрлері; бүкіл қуат көздері (отындық, қысылған ауа, электрлік). Материалдық шығындардан қайтарылатын қалдықтар құны, яғни өнімдер өндіру процесінде құралатын және өзінің бастапқы ресурстық тұтыну қасиетін жартылай немесе толық жоғалтқан шикізаттардың, материалдардың, жартылай фабрикаттардың және материалдық ресурстардың өзге де қалдықтар түрлерінің құны шегеріледі;

- еңбек ақы шығындары келісімді бағаларды, тарифтік ставкаларды, лауазымдық кесімді ақыларды ескере отырып, нақты атқарылған жұмыс үшін кәсіпорын қызметкерлерінің еңбек ақысына кәсіпорынның жұмсаған шығыстары көрсетіледі. Мұнда, сондай-ақ олардың жұмыс нәтижелері үшін жұмыскерлер мен қызметкерлерге берілген сый­ақы­лар, өтемақылар сипатындағы төлемдер ескеріледі;

- сақтандыруға жасалған аударымдар заңмен белгіленген нормалар мен бағыттар бойынша міндетті аударым жасауды білдіреді;

- құралдардың тозуы кәсіпорынның негізгі өндірістік қорларын толық қалпына келтіруге жұмсалатын амортизациялық сомасын көрсетеді;

- өзге шығындар өзіне салықтар мен салымдарды, ластаушы заттардың шекті – рұқсат етілетін тастамалары үшін, мүлікті міндетті сақтандыру төлемдерін, несие төлемдерін, байланыс қызметі ақыларын, жал ақыны және т.б. енгізеді.

Шығындардың экономикалық элементтері бойынша есептеліп шығарылған өнімдердің (жұмыс, қызмет) өзіндік құны, олар нақты өнімдердің қандай түрлеріне пайдаланғанына қатыссыз түрде, өндірістік бағдарламаларды орындау үшін тұтынылған ресурстардың жалпы көлемін құндық өлшемдермен көрсетуге мүмкіндік береді. Экономикалық элементтер бойынша шығындардың жіктеуі, сондай-ақ шығындарды құраудағы және өнімдердің (жұмыс, қызмет) өзіндік құнын төмендетуде негізгі бағыттарды анықтаудағы әрбір элементтің маңызын айқындауға мүмкіндік береді.

Өнімдердің (жұмыс, қызмет) жекелеген түрлерінің өзіндік құнын есептеу үшін кәсіпорынның шығындары топтастырылып, өзіндік құнын есептеп шығару баптар бойынша ескеріледі. Шығындар баптарының тізімі, олардың құрамы, өнімдердің (жұмыс, қызмет) түрлері бойынша бөлу әдістері өндіріс сипаты мен өндіріс құрылымына қатысты болады және шаруашылық жүргізуші субъектінің Есеп саясатында бекітіледі.

Шығындар баптарының номенклатурасы мен құрамын таңдау кезінде, олардың өзіндік құнына (тікелей шығыстар) тіке және тікелей қосылуы мүмкін жекелеген өнімдер түрін (жұмыс, қызмет) өндірумен байланысты, шығыстардың неғұрлым көбірек бөлінуін қамтамасыз етудің қажеттігін басшылыққа алу көзделеді. Өнеркәсіп кәсіпорындарындағы шығындар өзіндік құнын есептеп шығарудың келесі баптары бойынша топтастырылады:

- шикізат және материалдар;

- қайтарылатын қалдықтар (шегеріледі);

- сыртқары кәсіпорындар мен ұйымдардың өндірістік сипаттағы жартылай фабрикаттары мен қызметтері, сатып алынатын өнімдер;

- сыртқары кәсіпорындар мен ұйымдардың сипаттары;

- технологиялық мақсаттарға арналған отын және энергия;

- өндірістегі жұмысшылардың еңбек ақысы;

- еңбек ақыдан жасалған аударымдар;

- өндірісті дайындау мен игеру шығыстары;

- қосымша шығыстар;

- өзге өндірістік шығыстар.

Негізгі өндіріс шығындыр есебі.

Негізгі өндіріс шығындыр есебі калькуляциялауы бабтары сәйкес жасалады:

Шикізаттар мен материалдар,өндірстік жұмысшылардың еңбекақысы, еңбекақыға есептелген салықтармен төлемдер, үстеме шығындар.Алғашқы үш баб шығындары негізгі шығындар болып есептеледі. Шикізат –ол, өнім шығару барысында қолданатын материалдар, сатыпалынған бұйымдар, жартылай фабрикаттар, көмекші материалдар, отын, электроқуат...

Негізгі өндіс цехтың есеп жүргізілу тәртібі кәсіпорынның есеп саясатында қарастырылады. Қолданған материалдарды есептен шығаруында екі әдіс қолданылады: біріншіде негізгі өндіріске босатылған материалдар бастапқы құжаттарға сәйкес «негізгі өндіріс» шоттың Д- жазылады да есептік кезең соңында түгендеу нәтижесінде материалдар шотына қайтарылады; екіншіде- қоймадан материалдар цех меңгеруші жауапкершілігіне босатылып нақты жұмсалған есептемелер материалды есебі бойынша есептеледі. Бұл есеп кәсіпорын басшысымен бекітіліп есепке алынады.

Үстеме шығындар есебі

Үстеме шығындар –негізгі өндіріс үшін жасалған еңбекақы, амортизация, жөндеу жұмыстар бойынша шығындар және күзет, зерттеу, ақау шығындарыда жатады. Үстеме шығындыр 8040 шотта есептеледі – 8041- 8049 шоттар К-ліп 8040Д-леді.

5.3-кесте

5.3 Өндірістік емес шығындармен ақаулардың есебі

Өндірістік емес шығындар дегеніміз –ол, цехтың түрып қалғаннын, бұлінген немесе жетпейқалған материалдар және басқада ақаулар.

Өндірістегі ақау дегеніміз-ол, шығарылған өнім белгіленген техникалық жағдайлармен стандарттарға сапасы сай емес болғаны, сондықтан өз бағытына пайдалануға келмейді. Бұндай шығарылған өнімге (түзету жасалынбаса) комиссиямен акт толтырылады. Актте цех №, бұйымның коды, себебі, кінәлі түлға, мерзімі көрсетіледі. Егер ақау осы цехпен түзетілсе актіге «түзетілді» деген белгі соғылады да осы жұмысшыларына түзетілген үшін еңбекақы есептелмейді, ал ақау басқа цехтармен түзетілсе «қайта түзетілді» оғылып цех жұмысшыларына еңбекақы есептеледі (бухгалтерияға наряд тапсыру арқылы).Ақаулар анықталған жеріне байланысты ішкі және сыртқы болып танылады.

Ақаулар есебі бухгалтерлік есеп шоттардың жұмыс жоспарында 8040 шотта жүргізіледі.

5.4-кесте

Өндірістің тұрып қалуна болуы мүмкін: жабдықтырдың сынып қалуы, шикізат пен материалдар, отын, электроқуат, газ, сумен қамтамасыз етілмеуі.

Өндірістің тұрып қалуы актіме немесе өндірістің тұрып қалу парағымен рәсімделеді (комиссиямен). Актіде өндірістің тұрып қалу мерзімі, уақыты, кінәлі тұлғалар, себебі көрсетіледі. Өндірістің тұрып қалуна жұмысшылардың кінәсіз болса төлемақы заңға сай төленеді. Өндірістің тұрып қалу есебі бухгалтерлік есеп шоттардың жұмыс жоспарында 8040 шотта жүргізіледі (ішкі себебтер бойынша), сыртқы себебтер бойынша 7210 шотта жүргізіледі, ал табиғи апатты жағдайлардан болса 7470шотта.

Ақау шығындар схемасы

Д К

1310 8000,8110

1310

3310,3390

3350 Д К 3350

1250 3150,3230

1280 8110

8310 3310,3390,8310

Бүлінген және жетпейқалған қорлар есебі.

Өндірістік цехта жетпейқалған материалдар, дайын өнім, аяқталмаған өндіріс жауапты тұлға кінәлі болса немесе мамандар олардың еңбекақысынан талап етіледі, ал егер кінәлі тұлға анықталмаса бухгалтерия өз бетімен есептен шығарады. Д- 8410шот К 7210. Кепілдік мерзімде түзеті жасалғанда немесе қызмет көрсетілсе Д 7110 К 7210.

Көмекші өндіріс цехтың есебі.

Көмекші өндіріс цех кәсіпорында негізгі өндірістің жұмысн жүргізуге ықпал ету үшін қарастырылған, олар сайман жасау цехы, жөндеу жұмыстар жасау цехы, автокөлік қызметтер цехы, ыдыс (тарный) жасау цехы, шаруашылық жұмыстар цехтары болып бөлінеді.Технологиялық процесстер маңызына қарай жекеленген, көпшіл және топтастырылған болып бөлінеді, және шығарылатын бұйымдарына қарай жәй және күрделі болып танылады. Көмекші өндіріс цехтың есебі бухгалтерлік есеп шоттардың жұмыс жоспарында 8030 шотта жүргізіледі.

5.5-кесте

Жартылай фабрикаттар әдіс есебі

Мысалы, № 1 цех өңдеуге шикізат кіріске алды 5000кг., оның 4375кг. өңдеуге №2 цех босатты, № 2 цех 4000кг. №3 цехқа босатты, дайын өнім 3750кг. шығарылды. Осы қозғалыстар барысында өндірісте ешқандай қоқыс және ақау шығындар болған жоқ (1кг. шикізат 1кг. дайын өнім шығарылды).

Сонда, 8000бөлімнің шоттарында болды:

Шикізат 5000кг. 375тг. 1 кг. болады 1875000тг.- өңдеу жұмыстардың шығындары - №1 цех бойынша - 98750тг.;

№ 2 цех бойынша - 64500тг.;

№ 3 цех бойынша - 97500тг.

Барлығы 260750тг., осыдан №2 цехқа босатылған

4375кг. х 375тг. = 1640625тг.;

өңдеу шығындары – 98750тг.

барлығы 1739375тг., сонда № 1 цехтың жасаған өнімінің өзіндік құны болады (1739375 : 4375) = 397,57тг., бухгалтерлік жазба болады

Д 8010 К 8020 1739375тг.

Енді № 2 цех бойынша, оның өзіндік құны 4000 х 397,57 = 1590280тг.

Және өңдеу шығындары 64500тг., барлығы болады 1654780тг.: 4000 = 413,70тг., бухгалтерлік жазба болады Д 8010 К 8020 1654780тг.

Енді шығарылған дайын өнімнің 3750кг. өзіндік құны болады

3750кг. х 413,70тг. = 1551375тг., өңдеу шығындары 97500тг., барлығы болады 1648875тг. бухгалтерлік жазба болады Д 8000 К 8010,8020 және дайын өнім Д 1320 К 8000,8010 1648875тг., сонда № 1цехта қалды қалдық (1973500 – 1739375) = 234125тг., өзіндік құн 625кг. 375теңгеден;

№2 цех бойынша қалдық қалады 149095тг. (1803875 – 1654780), 375кг. жартылай фабрикат 397,57теңгеден;

№ 3 цех бойынша 103408тг. (1750280 – 1648875), 250кг.жартылай фабрикат 413,70теңгеден.

5.6-кесте

5.6-кестенің жалғасы

Әкімшілік шығындар есебі.

Әкімшілік шығындарға әкімшілік қызметтермен байланысты шығындар жатады: еңбекақы, іс сапар және өкілдік шығындар, кеңсе және пошта байланыс шығындары..

5.7-кесте

Дайын өнімнің өткізу бойынша шығындар есебі

Дайын өнімнің өткізу бойынша шығындарға еңбекақы және оның салықтармен төлемдері, автоккөлік және өніммен тауарларды орап дайыдау шығындары, жарнама және рынокты зерттеу шығындары жатады. Дайын өнімнің өткізу бойынша шығындар есебі 7110 шотта жүргізіледі.

5.8-кесте

5.4 Дайын өнімнің калькуляциясы және өндіріс шығындар есебінің әдістері.

Калькуляция дегеніміз шығарылған өнімнің, көрсетілген қызметтің бір бұйымға немесе біркелкі топтастырылған бұйымның өзіндік құны. Калькуляция көрсеткіштері кәсіпорында жасалған өндірістік шығындарды бақылау, рентабельді анықтауға, резерв қалыптастыруға және өзіндік құнды тиімді жасауға пайдаланылады. Калькуляция болжамды (жоспарлы, сметалы, жобалы, нормативті) және жалғасты болады. Жалғасты өнім шығарылып болғаннан кейін нақты жасалған шығындар бойынша есептеледі.Ал, жоспарлы әр бір бұйымға бекітілген нормалар бойынша алдын ала жасалады, бір тоқсанға немесе жылға. Сметалық калькуляция жекелген жұмыстарға тапсырыс бойынша жасалады. Келісім шарт негізінде келісім құн бойынша жасалатын болғандықтан тапсырысберушілермен келісіп –отырып жасалады. Жобалы калькуляция ғылыми-зерттеу институттармен болжамды есептемелермен бекітілген нормалар бойынша жасалады. Нормалар өзгерсе жобалы калькуляцияға да өзгерістер жасалу қажет. Жоспарлы, сметалық және нормативті калькуляциялар алдын-ала жасалады.

Калькуляция объектісі болып өндірістен шығарылатын өнім танылады (әр түрлі дайындық түрінде): - өндірістен шығарылған жалпы өнім;

- цехтар бойынша әр түрлі дайындық түріндегі бұйымдар;

- цехтар бойынша жартылай фабрикаттар;

- сыртқа өткізілетін (сатылатын) жартылай фабрикаттар;

- цехтардың шаруашылық нәтижесін анықтау үшін шығарылған өнімдер.

Калькуляцияны есептеу үшін әр түрлі өлшеуіштер қолданылады: -табиғи (натуралды) – дана (штук), тонна, кг., киловатт/час, метр, куб.метр, литр...;

-іріленген натуралды -100пар (аяқ киім), шойын тонна, гектолитр (сыра)..;

- жобалы-натуралды -100%-ды қышқылды спирт, 1000жоба банке...;

- құндылы -(тауар өнім шығыны теңгемен шығарылған немесе өткізілген бағаман);

- жұмыстай -еңбекті – 1норма –z, 1норма-смена.

Құрылыс өндірісте, жөндеу жұмыстар кәсіпорындарда, автокөлік қызметтер көрсету кәсіпорындарда жасалған жұмыстар тонно-км. тасымалдау, машино-смена және басқа түрлері қолданылады.

Калькуляциялауды жасау мерзіміне қарай алдын-ала және кейінгі түрлерде танылады.

Бухгалтерлік есепте шығындар есебінің бірнеше әдісі қолданылады: нормативті, тапсырыс беру, қайта бөлу, процесстік (жәй) әдістер және өнімнің өзіндік құнын калькуляциялау, дамыған мемлекеттерде «Директ-костинг» әдісі қолданылады.

Нормативті әдіс

Өндіріс шығындарын есепке алудың нормативтік әдісі мен өнімдердің өзіндік құнын есептеп шығарудың негізгі ерекшеліктері келесілерден тұрады:

а) өндіріс шығындарының есебі материалдар шығы­сы­ның техникалық жағынан негізделген нормаларға, жасалатын өнімдердің әрбір түрін өндірудің жеке технологиялық операциялары бойынша уақыттық және келісімді бағалар нормаларына негізделеді;

б) сол сәтте қолданылатын материалдар шығыстары нормалары, өнім шығару нормалары мен келісімді бағалар, өндіріс пен басқару қызметіне жұмсалатын шығыстар сметасы өндірістің қол жеткізген деңгейін көрсететін өнімдердің өзіндік құнын нормативтік есептеп шығаруды құрайды;

в) материалдар шығыстарының нормалары, өнім шығару нормалары және келісімді бағалар жүйелі түрде қайта қаралып отырады және есептеліп шығарылған қолданыстағы нормативтерге өзгерістер енгізіледі; сонымен бір мезгілде осылар арқылы аяқталмаған өндіріс қалдықтары қайта бағаланады. Сөйтіп, аяқталмаған өндіріс пен өндірістегі одан кейінгі шығындардың есебін жүргізуде нормалардың біртұтас деңгейіне қол жеткізіледі;

г) өндірістің тікелей шығындарының бастапқы құжаттары тиісті нормаларға сәйкес жасалады және есеп жүйесінде нормалар бойынша шығындарды көрсетеді;

д) белгіленген нормалардан артық материалдар шығыстары (мысалы, материалдарды үнемдеп пішпегенде немесе бөлшектердің ақауы болғанда), сондай-ақ технологиялық процесте қаралмаған жұмыстарға ақы төлеу айрықша құжаттарда бөліп көрсетіледі немесе «Нормалардан ауытқу» өзгеше белгісімен жеке құжаттар арқылы ресімделеді; нормалардан ауытқыған шығыстар құжатын есепке алу үшін кәсіпорынның жетекші қызметкерлерінің рұқсат бұрыштама қолы (визасы) талап етіледі, соның арқасында өндірістік емес шығыстарды туғызатын себептерді қабылдауды жеңілдетеді;

е) жабдықтарды ұстап тұру және пайдалану шығыстары, қосымша шығыстар өнімдердің түрлері бойынша кешенді түрде бөлінеді (нормалар бойынша және нормалардан ауытқулар бойынша шығыстар сомасын бөлу арқылы);

ж) өндіріс шығындарының талдау (аналитикалық) есебі нор­малар бойынша, нормалардың өзгеруі бойынша және нор­ма­лардан ауытқулар бойынша шығындарды бөліп көрсетумен әрбір объекті бойынша (тапсырыстар, қайта бөлулер, өнім түрлері немесе өнім топтары бойынша) жүргізіледі;

з) өнімдер бірлігінің нақты өзіндік құны нормалар бойынша, нормалардың өзгеруі бойынша және нормалардан ауытқулар бойынша шығындарды бөліп көрсету арқылы есеп­теледі; бірыңғай өнімдер өндіруге жұмсалатын шығын­дар­ды топтық есепке алу кезінде нақты өзіндік құнын есеп­теп шығару аталмыш есепке алу тобының әрбір өнімі бойынша жасалады.

Бұдан көзделетіндей, өндіріс шығындары есебінің нормативтік әдісі жедел бақылау және өндірістік процесстің өзінің барысында өндірістік емес шығындарды анықтау үшін қажетті жағдай туғызады; маңызды экономикалық көрсеткіштер есебінде өндіріс шығындарындағы жоспарлы нормалардың сақталуын көрсетуді қамтамасыз етеді; аталмыш топтағы өнімдердің әрбір түрінің өзіндік құнын есептеп шығару мүмкіндігін сақтай отырып, шығындарды топтық есепке алу объектілері бойынша өндіріс шығындарының есепке алу техникасын ықшамдайды;

Өндіріс шығындары есебінің нормативтік әдісін қолдану мен өнімдердің өзіндік құнын есептеп шығару материалдар шығыстарының техникалық негізделген нормаларына, жекелеген технологиялық операциялар бойынша келісімді бағалар мен уақыт нормаларына, басқару және өндіріске қызмет көрсету бойынша шығыстар сметасына және осы база негізінде жасалған өнімдердің өзіндік құнын нормативтік есептеп шығаруларға негізделеді.

Аталмыш сәтте кәсіпорында қолданылатын материалдар, еңбек ақы, өндірісті басқару мен қызмет көрсетуге жұмсалатын өзге тікелей шығындар мен кешенді шығыстар нормалары бойынша жасалған, соған сүйеніп есептелген өнімдердің өзіндік құны нормативтік есептеп шығару деп аталады.

Шағын кәсіпорындарда өзіндік құнды нормативтік есептеп шығару жекелеген цехтардың шығындарға қатысты үлесін бөліп көрсетпестен, тұтастай түрде зауыт бойынша жасалады.

Ұйымдастыру-техникалық шаралар жоспары негізінде, прогрессивті технологияларды енгізуден, неғұрлым үнемді материалдарды қолданудан, жабдықтарды неғұрлым тиімді пайдаланудан және өндіріс тиімділігін арттыруға ба­ғыт­тал­ған өзге де шараларды жүзеге асырудан қол жеткізген үнем негізінде нормативтерді жүйелі түрде қайта қарау қаралады.

Жоспарда көрсетілген үнемге қол жеткізу және осыған сәйкес қолданыстағы нормативтердің өзгеруіне байланысты жаңа нормативтік өзіндік құнды есептеп шығару (калькуляция) жүргізіледі. Нормаларды өзгерту әдетте айдың басына сәйкестендіріледі, яғни бұл шамалы техникалық қиындықтармен байланысты аяқталмаған өндірісті барынша дәл қайта бағалауды қамтамасыз етеді.

Тапсырыс беру әдісі

Өндіріс шығындары есебін және өнімдердің өзіндік құнын есептеп шығарудың тапсырыстық әдісі жеке және шағын-сериялы өндірістерде қолданылады. Ауыр машина жасау және кеме жасау өндірістерінде жеке тапсырыспен турбиналар (құбырлар) жасау, корабльдер құрастыру, блюминг жасау, ательеде ерлер немесе әйелдер костюмін, пальтосін тігу жеке өндіріске тән болып саналады.

Жеке өндірісте бір бұйым жасауға немесе шағын-сериялы өндірісте сериялы (5-10) бірдей бұйымдар жасауға тапсырыс ашады. Сөйтіп, тапсырыстық әдіс кезінде, номер беретін тапсырыс есепке алу және есептеп шығару объектісі болып саналады.

Тапсырысты шарт негізінде тапсырыс беруші ашады. Одан өзге, бір цех өзге цехтың өнімін шығаратын немесе жұмысын орындайтын зауыт ішілік тапсырыстар болады. Зауыт ішілік тапсырыстар жеке дара және жылдық (мысалы, жөндеу цехына жылдық тапсырыс, негізгі өндірістің қандайда бір цехының жабдықтарын ағымдық жөндеу жүргізуге тапсырыс) тапсырыстар ашады (береді).

Тапсырыстарды жоспарлау - өндірістік бөлімі ашады, қандай бұйым жасауға жатады, қандай санда, қай цехтарда және қандай мерзімге барлығы көрсетіледі.

Ірі сериялармен және жаппай өндіретін бірсыпыра кәсіпорындар (машина жасау және жеңіл өнеркәсіп) бұйымдардың түрлерін және тіпті тетіктерді есепке алу үшін жылдық тапсырыстарды қолданады.

Аналитикалық есеп әрбір тапсырысқа ашылады және шығындар жазылатын карточкаларда жүргізіледі.

Тапсырыстың өзіндік құны, оның ашылған күнінен орындалған күніне және жабылғанға дейінгі өндірістің барлық шығындарының сомасымен анықталады. Бұдан көзделетіндей, тапсырыс әдісі бойынша есептеп шығару тапсырыс арқылы жасалған жұмыс орындалғаннан кейін барып жасалады. Тапсырыс бойынша жұмыстың аяқталғандығы жасалған дайын өнімдерді немесе жұмыстарды тапсыруға (өткізуге) арналған құжатта (жүк құжатында, актіде) белгіленеді. Содан кейін барып тапсырыс жабылады: жабылған тапсырыстың нөмері көрсетілген құжат көшірмесінің күші жойылады.

Сөйтіп, тапсырыс әдісі бойынша тапсырыстың өзіндік құнын есептеп шығаруды тапсырыс арқылы жасалған барлық жұмыс орындалғанша жүргізуге болмайды. Мұндай жағдайда жартылай орындалған тапсырыстың өзіндік құнын анықтау қажет болады. Тапсырысты орындауды аяқтағанға дейін оның жартылай бөлігінің өзіндік құнын жоспарлы есептеп шығару негізінде немесе оны жасаудың техникалық жағдайларының өзгеруін есепке ала отырып, бұрын жасалған бұйымдардың (өнімдердің) өзіндік құнын нақты есептеп шығару негізінде, әдетте шартты түрде анықтайды.

Тапсырысты орындау кезіндегі жұмыс уақытында және шығындарды есепке алу кезінде тиісті тапсырыстарға мате­ри­алдар және жартылай фабрикаттар құнының дұрыс апа­рыл­ғанына бақылау жасау жүзеге асырылады, өйткені бір тап­сырысқа жазылған материалдар мен бөлшектер кейбір уа­қыттарда өзге тапсырыстарды орындау үшін пайдаланылуы мүм­кін, мұндай жағдайлар өнімдердің өзіндік құнын бұр­ма­лай­ды.

Қайта бөлу әдісі

Өндіріс шығындары есебін және өнімдердің өзіндік құнын есептеп шығаруды қайта бөлу әдісі бастапқы мате­риалдар мен өңдеу сипаты бойынша, жалғастық сатылармен өңдеу жағдайында (құю, металлургиялық, тері, тоқыма өндірісі және т.б.) бірыңғай жаппай өнімдер өндірілетін өнеркәсіп салаларында қолданылады. Бұл өндірістерде бастапқы шикізат технологиялық процестің жекелеген сатыларында жалғастықпен өңдеуден өтуге тартылады.

Өндірістің қайта бөлу (қорыту) технологиялық проце­сінде жұмсалатын шығындарды баптар (статьялар) бойынша – есептеп шығару баптарына бөлек және өнімдердің түрлері немесе топтары бойынша қайта бөлуді ескеру қажет.

Қайта өңдейтін өнеркәсіптің кейбір өндірістерінде бастапқы бір шикізаттан өнімдердің бірнеше сорттары жасалуы мүмкін. Мысалы, ағаш тілетін өндірісте бір бөренеден тақтайлардың әртүрлі сорттары шығады. Мұндай өндірістерде өнімдердің өзіндік құнын есептеп шығару кезінде коэффициенттер әдісі қолданылады, есептеп шығару әдісі екі тәсілді орындайды: алдымен шартты өнімді есептеп шығарады, яғни бір сортқа шартты түрде келтірілген өнімдердің өзіндік құны есептеліп шығарылады, содан соң коэффициенттердің көмегімен өнімдердің әрбір жеке сортының өзіндік құны анықталады.

Қандайда бір сортты шикізатты өңдеуге әртүрлі еңбек жұмсалатындығы, технологиялық тәртібіндегі айырмашылық және өңдеудің ұзақтығы коэффициенттер жүйесінің негізіне жатады, яғни өнімдердің қандайда бір сортын өндіру үшін әртүрлі шығындар жұмсауға тура келеді. Мәселен, домна өндірісінде коэффициенттер жүйесі шойынның әр түріне жұмсалатын шығындардың деңгейін ескере отырып құралады, ал прокат өндірісінде коэффициенттер жүйесі әртүрлі өнім профилдеріндегі прокаттың ұзақтығы ескеріле отырып құралған.

Өнімдердің қандайда бір сортының өзіндік құны коэффициенттерді құру негізі етіп алынған базаға байланысты емес қатынасы бойынша қалған бүкіл сорттардың өзіндік құнын анықтайтын бірлік ретінде қабылданады.

Процесстік әдіс

Өндірістегі шығындарды есепке алудың және өнімнің өзіндік құнын калькуляциялаудың процесстік әдісі біртүсті өнім шығаратын кәсіпорындарда пайдаланылады (су элетр станциялары, кен, көмір, мұнай, газ). Бұл кәәәсіпорындарда аяқталмаған өндіріс болмайды. Бұл әдісте өнім шығаруға кеткен шығындардың бәрі есепке алынады, өнім шығару процессі бірнеше кезеңнен құралады, мысалы көмір шығару: алдымен дайындық жұмыстар, көмірді алу, шахтаға дейін тасымалдау және сыртқа шығару, сорттау,өңдеу, вагонға тиеу. Бұл әдіс екі түрде танылады – тікелей және жанама.

Өнімнің өзіндік құнын анықтау тәсілдері

Өнімнің өзіндік құнын калькуляциялау –ол өндірістік есептің соңғы кезеңі, ол үш кезеңнен құралады:

І – шығарылған өнімнің өзіндік құны жалпы есептеледі;

ІІ - шығарылған өнімнің өзіндік құны жеке түрлері бойынша есептеледі;

ІІІ - шығарылған 1дана өнімнің өзіндік құны есептеледі;

Калькуляциялауда бірнеше тәсілдері қолданылады: нормативті, шығындарды сомалау, шығындарды пропорциалды бөлу (индексті), тікелей есептеме, аралас және коэффициентті тәсілдер.

Пропорционалды әдісте жалпы шығындар бір базистік көрсеткішке бөлу арқылы есептеледі (%).

„Директ-кост“ әдісі үлкен шаруашылықтарда қолданылады (машина жасау). Өндіріске жұмсалатын барлық шығындар өндірісте жұмсалмай түрып есептеледі.Шығындар стандартын есептеу үшін натуралды және құндық көрсеткіштер пайдаланылады. Нақты жұмсалған шығындармен стандартты арасындағы айырмашылық анықталады.

Аталмыш өнеркәсіп кәсіпорны сол үшін өнімдер шығаруға арналып ұйымдастырылған өндіріс негізгі өндіріс деп аталады. Негізгі өндіріс цехтарындағы өнімдер өндіру бойынша бүкіл шығындар сомасы (аяқталмаған өндірісті есепке ала отырып) өндірілген өнімдердің нақты өзіндік құны болып саналады.

Дайын өнімдердің өзіндікқұнын есептеп шығаруға қажетті аяқталмаған өндірісті бағалау мен есепке алудың, негізгі өндіріс шығындарының есебін дұрыс ұйымдастыруда айқындаушы маңызы бар.

Өңдеудің барлық сатыларынан өтпеген және тех­никалық бақылау бөлімі қабылдамаған өнім, аяқталмаған өндіріс деп, оған жататын шығындар аяқталмаған өндіріс шығындары деп аталады. Аяқ­талмаған өндіріс қалдықтары келесідей түрде бағаланады:

- есептеп шығарудың барлық баптары негізінде нақты өзіндік құны бойынша;

- дайындық дәрежесін ескере отырып (жаппай және ірі сериялармен өндіру) төте шығындардың әрбір бабы негізінде шығыстар нормалары бойынша;

- үстеме шығындар пайызбен қабылданған бөлу базасы бойынша;

- шикізат және материалдар шығыстарының құны бойынша.

Аяқталмаған негізгі өндірістегі шығындар есебі үшін активті материалдық шот 1340 «Аяқталмаған өндіріс» бөлімі қолданылады, оның дебет шоты бойынша есепті кезең соңындағы (бұл сома қаржылық есепте, одан көзделетіндей есеп берушілікте (есеп-қисапта) өз көрінісін табу үшін) аяқталмаған өндірістің құны есептен шығарылады; келесі есепті кезең басында аяқталмаған негізгі өндіріс құны 8010 «Негізгі өндіріс» шотына қайтарылады.

Негізгі өндіріс шығындарын есепке алу үшін 8000 шоттың келесідей шағын бөлімдерін қолдануды ұсынады:

8110 «Негізгі өндіріс», мұнда өнімдер өндіруге жұмсалған бүкіл шығындар жинақталады., яғни есепті кезең соңында аяқталмаған өндірісті есепке ала отырып, негізгі өндіріс цехтарындағы дайын өнімдердің өзіндік құны қалыптасады;

8110 «Материалдар», өнімдерді шығару кезінде жұмсалған материалдардың құнын көрсетуге арналған.

Осы транзиттік шотта келесілер есепке алынады:

а) жасалатын өнімнің негізін құрайтын немесе оны жасау кезінде қажетті құрамдары болып саналатын шикізаттар немесе материалдардың шығындары. Мұнда технологиялық мақсаттарға пайдаланылатын қосымша материалдар шығыстары көрсетіледі. Лимиттік-заборлық карталар, талап-жүк құжаты, өндіріске материалдар босатуға арналған есептесу – жүк құжаттары өндіріске жұмсалатын материалдар мен шикізатты есептен шығару үшін негіз болып саналады;

б) қайтарылатын қалдықтар – бұл қайталап пайдалану үшін қоймаға тапсырылуы тиіс негізгі өндіріс қалдықтары. Егер ол негізгі өндіріс қажеті үшін пайдаланылатын болса, қалдықтар бастапқы шикізат пен материалдың ең төмен бағасы бойынша бағалануы мүмкін; егер қалдықтар қайта өңдеуге баратын болса немесе оларды сыртқары жаққа сататын болса, оларды жинау мен өңдеуге жұмсалатын шығыстар шегеріле отырып, қалдықтардың белгіленген бағасы бойынша бағаланады; егер қалдықтар кондициялық шикізат немесе толыққанды материал түрінде пайдалану үшін өткізілетін болса, онда қалдықтар бастапқы шикізат немесе материалдардың толық бағасы бойынша бағаланады. Қайтарылатын қалдықтар қоймаға талап – жүк құжаты немесе кіріс жүк құжаты бойынша кіріске алынады;

в) сыртқары кәсіпорындардан өндірістік сипаттағы сатып алынған өнімдер, жартылай фабрикаттар және қызметтер, яғни орнатылған есептегіш көрсеткіштері бойынша өндіріс шығындарына есептен шығарылатын, өндірістік процесте тікелей жұмсалатын отын және электр қуаты шығындары.

Шикізат, материалдар сатып алынған өнімдер және жартылай фабрикаттар материалға жауапты тұлғаның есебінде тұрған, есепке алу бағасы бойынша келтірілген құжаттар бойынша өндіріс шығындарына есептен шығарылады. Есепті кезең соңында арнайы есеп айырысу негізінде шикізат пен материалдар бойынша дайындау- көлік шығыстары есептен шығарылады. Сөйтіп, №2 «Қорлар» ХҚЕС және №2 ҰҚЕС 12 бөліміне сәйкес қорлардың өнімдер өндіру шығындарының құрамына нақты өзіндік құны бойынша енгізіледі.

8110 «Өндіріс жұмыскерлері еңбекақысы». Осы транзитттік шотта өндіріс жұмысшыларының негізгі және қосымша еңбекақыларының сомасы көрсетіледі. Бригаданың өнім өндіру туралы рапорттары, ауысымдағы өнім өндіру рапорттары, жол бағыты парақшалары, бригаданың өнім өндіру ведомосы, келісімді жұмыстар нарядтары, жұмыс уақыты есебінің табелдері, сыйлықтар, қосымша ақылар есептеу туралы бұйрықтар және өзге де құжаттар ақпарат көздері болып саналады.

8110 шотында көрсетілген еңбекақыдан жасалған аударымдар 8110 «Еңбекақыдан бөлінетін аударымдар» шотына есепке алынады.

8110 «Үстеме шығындар». Үстеме шығындар бір ай аралығында 8410 «Үстеме шығындар» шотында, цехтар бойынша бөлек белгіленген баптар номенклатурасы бойынша жинақталады және таңдап алынған бөлу базасына сәйкес әрбір цехта жасалатын өнімдердің өзіндік құнына енгізіледі.

8110 «Негізгі өндіріс» (жинақтаушы) шоты мен транзит шоттар активті есептеу шоттары болып саналады.

Негізгі өндіріс шығындарының талдау (аналитикалық) есебі №10 журнал-ордерге ашылатын №10 журнал-ордер мен №1,2 ведомостарда жүргізіледі.

№10 журнал-ордерге ашылатын №1 ведомос (цехтарды бөліп көрсете отырып) өндіріс шығындарын есепке алуға арналған. Әрбір цех бойынша оның қызметіне қатысты бүкіл төте және үстеме шығындар көрсетіледі. Аталмыш шығыстар талдау (аналитикалық) есеп баптарында бөлек көрсетіледі. Әрбір айдың шығындары туралы жазулар әртүрлі бастапқы және жиынтық құжаттар, өзге журнал-ордерлер, шифрын ашушы – парақшалар негізінде корреспонденциялық шоттарда бөлек көрсетіледі. Кәсіпорын бойынша тұтастай, корреспонденциялық шоттарға бөле отырып өндіріс шығындарының жалпы сомасын есептеу №1 ведомостағы «Корреспонденциялық шоттар бойынша барлығы» кестесінде жүргізіледі. Негізгі өндіріс цехтарындағы өндіріс шығындары туралы жиынтық мәліметтер «Корреспонденциялық шоттар бойынша барлығы» кестесінен №10 журнал-ордердің бірінші бөліміне ауыстырылады. №10 журнал-ордерге тіркелетін №2 ведомосты пайда болған жері бойынша өндіріс шығыстарын топтастыруға, сондай-ақ дайын өнімдердің (жұмыс, қызмет) нақты өзіндік құнын анықтауға арналған.

№10 журнал-ордер жинақтаушы тізім-көрсеткіш (регистр) болып саналады. Мұндағы жазулар №1,2 (негізгі өндіріске қатысты) ведомостар негізінде жүргізіледі. №10 журнал-ордерде Бас кітапқа түсіру үшін 2740 «Материалдық емес активтердің амортизациясы», 1310 «Материалдар», 1340 «Аяқталмаған өндіріс», 2930 «Күдікті борыштар бойынша резервтер», 1620 «Алдағы кезеңдер шығыстары», 3310 «Жеткізушілермен және мердігерлермен есептесу», 3390 «Өзге кредиторлық берешек және есептеулер», 8110 «Негізгі өндіріс», 8210 «Меншікті өндіріс жартылай фабрикаттары», 8310 «Қосымша өндіріс», 8410 «Үстеме шығындар», бөлімішоттары бойынша кредит айналымдары жинақталады және есептелінеді.

Мұнан өзге, аталмыш №10 журнал-ордер кәсіп­орын­ның жоспарлау-экономикалық қызметінде пайдаланылады, сондықтанда тізім-көрсеткіштің үшінші бөлімінде эконо­ми­калық элементтері бойынша шығындар топтастырылады.

5.5 Өнеркәсіп кәсіпорындарындағы өнімдердің (жұмыс, қызмет) өзіндік құнын есептеп шығару

Есептеп шығару өнімдерді өндіруге жұмсалатын шығындарды экономикалық есептеудің кешенді жүйесін және жекелеген өнім (жұмыс, қызмет) түрлері бірлік­терінің өзіндік құнын білдіреді.

Өндіріс тиімділігін анықтау, шығындарды бақылау, материалдық, еңбек және қаржылық ресурстар резервтерін іздестіру, субъектінің қаржылық-шаруашылық қызметінің нәтижелері үшін осы өнімдерді жасаудың барлық сатыларындағы шығындардың көлемі туралы ақпарат қалыптастыру жекелеген өнім (жұмыс, қызмет) түрлерінің өзіндік құнын есептеп шығару мақсаты болып саналады.

Есептеп шығарудың басты міндеттері:

жекелеген өнім (жұмыс, қызмет) түрлері бірліктерінің нақты өзіндік құнының сенімді есептелуі;

қолданылатын шығыс нормалары мен шығындар нормативтерінің сақталуымен, өзіндік құны бойынша жоспарлы тапсырмалардың орындалуын бақылау;

шығындар мен нәтижелерді салыстыру жағдайында өндіріс, цехтар, учаскелер, бригадалар жұмысының тиімділігін бағалау;

өзіндік құнды төмендету резервтерін талдау үшін ақпараттардың түсуін қамтамасыз ету.

Кәсіпорындардағы есептеп шығару жұмыстары өндіріс және өнімдерді өткізу шығындарын жоспарлау мен есепке алу методологиясына сәйкес ұйымдастырылады. Ол өнімдердің өзіндік құнын есептеу және өзіндік құны бойынша жоспардың орындалуын бақылау, кәсіпорын мен құрылымдық бөлімшелердің жұмысын талдау және бағалау үшін, методологияның біртұтастығын қамтамасыз ететін жалпы принциптердің сақталуын қамтамасыз етеді. Келесілер осындай принциптер болып саналады:

өндіріс шығындарының ғылыми негізделген жіктеуі;

шығындарды есепке алу объектілерін, есептеп шығару объектілерін және есептеп шығару бірліктерін айқындау;

жанама шығыстарды бөлу әдістерін таңдау;

кезеңдер бойынша шығындарды шектеу;

есептеп шығару бірліктерінің өзіндік құнымен есеп айырысу тәсілдерін таңдау.

Өнімдердің өзіндік құнын өндірістік есепке алу жүйесіндегі есептеп шығару мен есеп айырысудың негізгі кезеңдерін келесідей түрде беруге болады:

шығыстардың есептеп шығару баптары бойынша және шығындарды есепке алу баптары бойынша бастапқы шығындарды топтастыру;

өзіндік құнды анықтау және қосымша өндіріс шығындарын негізгі өндіріс шығындарына жатқызу;

шығындарды есепке алудың жекелеген объектілері арасында жанама шығыстарды бөлу;

түпкілікті ақаудың өзіндік құнын анықтау;

пайдаланылатын қалдықтарды бағалау;

аяқталмаған өндірісті бағалау;

тауар шығару мен аяқталмаған өндіріс арасындағы шығындарды бөлу;

есептелетін әрбір объектінің өзіндік құны және оның есептеу бірліктерімен есеп айырысу.

6 Қаржылық жоспарлау. Бизнес жоспарды құрудың қаржылық аспектісі

6.1 Қаржылық жоспарлау

Қаржылық жоспарлау шаруашылқ субъектінің қызметіне қаржыландыру объектілерін таңдаудың көмегімен, қаржы құралдарын бағыттаумен және еңбек, материал мен ақша ресурстарын тиімді пайдаланумен байланысты жан-жақтан әсер етеді, яғни бұл жоспарлау өндірістің материалдық заттай элементтері турасында, ақшамен қоғамдық ұдайы өндіріске белсенді ықпал жасау турасында ақша қозғалысының салыстырмалы дербестігімен шарттасылған ақша нысанында жүзеге асырылады.

Кәсіпорындағы қаржылық жоспарлаудың негізгі тапсырмалары келесілер болып табылады:

• кәсіпорынды өндірістік, инвестициялық және қаржылық қызметтерін қажетті қаржы ресурстарымен қамтамасыздандыру;

• капитал салымдарының тиімді жолдарын анықтау, оны рационалды пайдалану дәрежесін бағалау;

• ақша ресурстарын үнемдеп пайдаланудың есебінен пайданы өсірудің ішкі шаруашылық резервтерін анықтау;

• бюджетпен, банктермен, котрагенттермен рационалды қаржы қатынастарын бекіту;

• акционерлердің және басқа да инвесторлардың қызығушылықтарын қанағаттандыру;

• кәсіпорынның қаржылық жағдайын, төлемқабілеттігін және несиеқабілеттігін бақылау.

Қаржылық жоспарлау тәжірибесінде келесі әдістер қолданылады: нормативті, баланстық есеп айырысу, ақша ағындарын экономикалық талдау, көп нұсқалы әдіс, экономика-математикалық үлгісі.

Қаржылық жоспарлау әдісі бірнеше кезеңдерден тұрады:

Бірінші кезеңде – өткен жылғы қаржылық көрсеткіштеріне талдау жүргізіледі. Ол үшін кәсіпорынның негізгі қаржы құжаттары қолданылады – бухгалтерлік баланс, шығындар мен кірістер есебі, ақша қаражаттарының қозғалысы туралы есеп.

Олардың мәні қаржылық жоспарлау үшін өте зор, себебі олар кәсіпорын қызметінің қаржылық көрсеткіштерінің есеп айырысуын және талдауын қарастырып, құжаттардың көмегімен оның болжамын құрудың негізі болып саналады. Талдау жүргізу жұмысының бұл кезеңінде қаржы есептілігінің және жоспарланатын қаржы кестелері бірдей болғандықтан жұмыс істеу жеңіл түрде өтеді.

Кәсіпорын балансы қаржылық жоспарлау құжаттарының құрамына енеді, ал бухгалтерлік баланс есептемесі жоспарлаудың бірінші кезеңінің бастапқы базасы болып табылады. Ережеге сәйкес, кәсіпорын талдау жүргізу барысында ішкі балансты қолданады, себебі, ондағы мәліметтер кәсіпорын ішінде қолданылып, анық, толық және шынайы ақпараттармен берілген. Жарияланатын балансқа сыртқы балансты жатқызуға болады, себебі, ондағы мәліметтер (резервтік капиталды құру, салық салу) кәсіпорынның төмен табысын сипаттайды.

Екінші кезеңде , негізгі болжамды құжаттар құрылады, оларға баланс болжамы, кірістер мен шығыстар туралы есеп, ақша қаражаттарының қозғалысы туралы есептіліктер жатқызылады. Олар перспективалық қаржылық жоспарлаудың құрамына еніп, кәсіпорынның ғылыми-негізделген бизнес-жоспарының құрамына енгізіледі.

Үшінші кезеңде , ағымдағы қаржылық жоспарды құрудың көмегімен болжамды қаржылық құжаттарының көрсеткіштері нақты түрде бекітіледі.

Төртінші кезеңде, оперативті қаржылық жоспарлау іске асырылады.

Қаржылық жоспарлаудың бұл процесі тәжірибе жүзінде жоспарлардың енгізілуімен және олардың орындалуымен аяқталады.

Қаржылық жоспарлауды (мазмұнына, белгілеріне және тапсырмаларына тәуелді) перспективалық, ағымдағы және оперативті деп сыныптауға болады.

Келешекті қаржылық жоспарлау.

Қазіргі жағдайда перспективалық (келешекті) қаржылық жоспарлау бір жылдан үш жылға дейін уақыт кезеңін қамтиды. Перспективалық жоспарлау кәсіпорынның қаржылық стратегиясының өңделуіне және онық қаржылық қызметінің болжамына енгізіледі. Қаржылық стратегияның өңделуі қаржылық жоспарлаудың ерекше облысын сипаттайды, себебі, ол жалпы экономикалық даму стратегиясының құрамдас бір бөлігі болғандықтан, кәсіпорынның жалпы стратегиясымен құрылған мақсаттарымен және бағыттарымен сәйкес болуы тиіс.

Ал қаржылық стратегияның өзі, кәсіпорынның жалпы стратегиясына әсер етеді.

Қаржылық стратегия қаржы қызметтерінің ұзақ мерзімді мақсаттарын және оларға жетудің тиімді әдістерін анықтайды.

Қаржылық стратегияның мақсаттары дамудың жалпы стратегиясына бағынып, кәсіпорынның нарықтағы құнын максимизациялау қажет.

Қаржы стратегиясын құрудың маңызды мезеті оны іске асырудың кезеңін анықтау. Оған бірнеше факторлар әсер етеді. Олар:

-макроэкономикалық процестердің динамиксы;

- отандық қаржы нарығының даму тенденциясы (әлемдік қаржы нарықтарының дамуын ескере отырып);

- кәсіпорынның салалар жатқызылуы және оның өндірістік қызметінің спецификасы.

Қаржы стратегиясы негізінде кәсіпорынның қаржы қызметінің белгілі-бір бағыттары бойынша қаржы саясаты анықталады: салықтық, амортизайциялық, дивидендтік, эмиссиндық және т.б.

Перспективалық жоспарлаудың негізін болжау құрайы, ол нарықтағы компанияның стратегиясын ұсынады. Болжау (рsognosis грек сөзінен – алдын-ала болжау) – ұзақ мерзім бойы кәсіпорынның мүмкін қаржылық тұрақтылығын зерттейді.

Болжау альтернативті қаржы көрсеткіштерінің және параметрлерінің өңделуін, ал нарықтағы қалыптасқан даму тенденциясы кәсіпорынның қаржылық жағдайын дамытудың бір нұсқасын ұсынады.

Перспективалық қаржылық жоспарының нәтижесінд үш негізгі қаржы құжаттары өңделеді:

- кірістер мен шығыстар туралы есептілігін болжау;

- ақша қаражаттарының қозғалысын болжау;

- бухгалтерлік балансты болжау.

Бұл құжаттарды құрудың басты мақсаты - жоспарланатын кезеңнің соңында кәсіпорынның қаржылық жағдайын бағалау.

Болжамды қаржы құжаттарын құру үшін келешек сатудың көлемін (өткізілген өнімнің көлемі) дұрыс анықтау қажет. Бұл өндірістік процесті, қаражаттарды бөлуді, қорларды бақылауды ұйымдастыру үшін қажет. Сату көлемдерінің болжамы кәсіпорынның нарықтағы алатын орнын анықтауға мүмкіндік береді.

Ережеге сәйкес, сату көлемдерінің болжамы 3 жылға құрылады. Сату көлемдерінің жылдық болжамдары тоқсан мен айға бөлінген. Сату болжамы қысқарған сайын, ондағы берілетн ақпараттар нақты және анық болуы тиіс. Бұл өндірістің бірінші жылы өнімді сатып алушылардың санын анықтап, екінші және үшінші жылға маркетингтік зерттеулерді жүргізудің есебінен болжамдарды құруға мүмкіндік береді.

Сату немесе өткізу болжамдары ақшалай, физикалық бірліктерде көрінуі мүмкін және де кәсіпорынның қолма-қол ақшаның ағындарына бағалардың, сату көлемінің, инфляцияның әсерін анықтайды.

Келешек сату көлемдерін мына әдістерді есептеудің көмгімен анықтауға болады:

1. Эвристикалық . Бұл ақпараттарды нарықтың әртүрлі қатысушыларына таратумен байланысты: сауды жұмыскерлері, маркетинг службаларының мамандары, сатып алушылар. Бұл әдістің жағымды сипаты, ол тұтынушылардың қажеттіліктері туралы нақты ақпарат береді. Бірақ, ол нарық конъюктурасының өзгеруінің жоғары ықтималдығын болжамайды.

2. Уақытша сатыларды талдау – өнімді (қызметті, жұмысты) сату көлемдерінің уақытша тербелістерін есепке алу үшін қолданылады. Оған экстрополяция әдісі, маусыды талдау және циклді талдау әдістері жатқызылады. Экстрополяция әдісі келешекке таңдалған уақыт кезеңінде сату көлемін болжау нәтижесінде таралатын нәтижелерге тәуелді. Мысалы, болжанатын кезеңге сату көлемін анқтау үшін 2003-2007 ж.ж. сату көлемінің тенденциясы оны базасы ретінде анықталады.

Сату көлеміне маусымдық фактор үлкен әсер етеді, мысалы, үйге жылу беретін аппаратура жыл бойы өткізілсе де, күз-қыс мерзімдерінде оның өткізілуі артады.

Циклдік талдау әдісі өнімді тұтыну уақытымен байланысты сату көлемінің өзгерісін анықтауға мүмкіндік береді. Мысалы, кірпіш пен цементтің сатылу көлемі құрылыс жоспарларымен тығыз байланысты. Сондықтан да, бұл әдіс жиі қолданылады.

3. Эконометриялық үлгілер . Бұл үлгілердің көмегімен кәсіпорынның сыртқы ортасынан, соның ішінде макроэкономикалық өзгерістерден (ЖІӨ өсу қарқыны, ҚР Ұлттық банкінің есеп мөлшерлемесінің өзгеруі, инфляция қарқыны және т.б.), сонымен бірге, бәсекеге қабілетті салалрдың салалық көрсеткіштерінен сату көлемінің корреляциясы анықталады.

Бұл әдістерді зерттеу барысында алынғын нәтижелердің сәйкестігі, олардың динамикасындағы сыртқы және ішкі факторларды анықтауға мүмкіндік береді.

Кірістер мен шығыстар туралы есептілігін болжаудың көмегімен келешек кезеңде кәсіпорфннфң алатын табыс мөлшерін анықтайды. Кіріс пен шығыс туралы есептіліктің болжамы келесі баптарды қарастырады:

1. Өнімді өткізуден және қызмет көрсетуден түскен түсім

2. Өткізілген өнім мен көрсетілген қызметтің өзіндік құны

3. Жалпы пайда (01 жол –02 жол )

4. Қаржыландырудан түскен түсімдер

5. Басқа да табыстар

6. Өнім өткізуге және қызмет көрсетуге кеткен шығындар

7. Әкімшілік шығындар

8. Қаржыландыруға жұмсалған шығындар

9. Басқа да шығындар

10. Салық салуға дейінгі пайда (шығын) (03 жол + 04 жол + 05 жол –06 жол –08 жол –09 жол )

11. КТС бойынша шығындар

12. Кезең бойынша қорытынды пайда (қорытынды шығын) (10 жол –11 жол )

Баланс болжамы перспективалық қаржылық жоспарлаудың негізгі құжаттарының құрамына енеді. «Баланс» түсінігі (француздың – таразы, өлшеуіш) – актив пен пассивтердің тепе-теңдігін білдіреді, яғни кәсіпорынның қолданатын барлық қаражаттары өзіің өлшемі бойынша ақша түсімдеріне және олардың қайнар көздеріне тең болуы тиіс.

Баланс салыстырмалы кестені ұсынады, онда капиталдың қайнар көздері мен оны орналастырудың қаражаттары көрсетіледі. Активтің қандай түрлеріне ақша қаражаттары жіберілетін және пассивтің қандай түрінде бұл активтерді құруды қаржыландыру үшін актив пен пассивтердің балансы қажет. Баланс активінде қаражаттардың ең белсенді бөлігін – қысқа мерзімді активтерін, қорлар мен тіркелген активтерді белгілеуге болады. Баланс пассивіндекәсіпорынның меншікті және қарыз қаражаттары, олардың құрылымы мен келешектегі үш жылғы кезеңге жоспарланатын бұл қаражаттар өзгерісінің болжамы беріледі.

Кәсіпорынның қаржылық операцияларының динамикасын сипаттайтын кіріс пен шығыс туралы есептіліктің болжамына қарағанда, баланстың болжамы кәсіпорынның қаржылық тұрақтылығының тіркелген, статистикалық суретін бейнелейді.

Болжанатын баланстың құрылымы кәсіпорынның есепті балансының жалпы түрде тіркелген құрылымына сәйкес келеді, себебі, бастапқы мәліметтері баланс есептілігінің соңғы мерзімінен алынады.

Ақша қаражаттар қозғалысының болжмы – қаржылық құжат, бұл кәсіпорынның ағымдағы, қаржылық және инвестициялық қызметі бойынша ақша қаражаттарының қозғалысын сипаттайды. Болжамды өңдеу кезінде қызмет бағыттарының бөлінуі ақша ағындарын басқарудың нәтижелігін арттыруға мүмкіндік береді.

Ақша қаражаттар қозғалысының болжамы қаржы менеджеріне кәсіпорынның қолданатын ақша қаражаттарын бағалау мен олардың қайнар көздерін анықтауға мүмкіндік береді. Еспті ақпаратты зерттеу барысында болжэамды мәліметтер келешек ағындарын, кәсіпорынның өсу перспективаларын және келешекті қаржы қажеттіліктерін бағалауға мүмкіндік береді.

Инвестициялардың қаржыландырылуын нақты техника-экономикалық негіздемесі мен өндірістік және қаржылық инвестицияларға талдау жүргізгеннен кейін болжамға енгізеді. Ұзақ мерзімді инвестицияларды және оларды қаржыландырудың қайнар көздерін жоспарлағанда келешек ақша ағындары өлшемді нәтижелерді алу үшін дисконттау әдісі негізінде ақшалардың уақытшы құндылығы ретінде қарастырылады.

Ақша қаражаттарының қозғалысын болжаудың көмегімен кәсіпорынның шаруашылық қызметіне қажетті ақша қаражаттардың көлемін, ақша қаражаттардың түсу тәртібін және оны жұмсау тәртібін анықтауға болады, яғни кәсіпорынның келешектігі өтімділігін (ликвидтілігін) тексеруге болады.

Бұл болжамды құрғаннан кейін кәсіпорынды қаржыландырудың стратегиясын анықтайды. Оны мәні келесідей:

- ұзақ мерзімді қаржыландырудың қайнар көздерін анықтау;

- капиталдың құрылымын және шығындарын құру;

- ұзақ мерзімді капиталды өсірудің әдістерін таңдау.

Ағымдағы қаржылық жоспарлау .

Ағымдағы қаржылық жоспарлау перспективалық жоспардың құрамдас бөлігі ретінде қарастырылып, оның көрсеткіштерінің дұрыстығын және нақтылығын сипаттайды.

Кәсіпорынның ағымдағы шаруашылық қызметін жоспарлау үш құжатты өңдеуден тұрады:

- ақша қаражаттар озғалысының жоспары;

- табыстар мен шығыстар туралы есеп берудің жоспары;

- бухгалтерлік баланстың жоспары.

Ағымдағы қаржылық жоспар бір жыл мерзіміне құралады. Бұл бір жыл ішінде нарық конъюктурасының маусымдық тербеліс негізімен түсіндіріледі.

Жылдық қаржылық жоспарлауды тоқсанға немесе айға бөлуі мүмкін, себебі, жыл бойы ақша қаражаттарды алу қажеттілігі белгілі бір тоқсанда (айда) өзгеріп, қаржылық ресурстардың тапшылығына әкелуі мүмкін. Жылдық жоспарды қысқа мерзімді уақытқа бөлінуі ақша ағындарын бақылауға және кассалық айырмашылықтарын жоюға мүмкіндік береді.

Ағымдағы қаржылық жоспарлаудың процесі ақша қаражаттар қозғалысының жылдық жоспарын құру негізінде қарастыруға болады. Бұл тоқсанға бөлініп, бір жылға жоспарланатын қаржылық жоспарды ұсынады. Ақша қаражаттардың қозғалыс жоспары ақша ағындарын сипаттайды: кіріс пен шығыстар (оның ішінде ақша қаражаттарды жұмсаудың барлық бағыттары). Түсімдер бөлімінде өнімді (қызмет көрсетуді) өткізуден түскен түсім, негізгі қорлар мен материалдық емес активтерді өткізуден түскен түсім, өткізілмеген операциялардан түскен түсім және басқа да түсімдер (бір жыл ішінде немесе тоқсанда мүмкін түсетін түсімдер). Қажет болған жағдайда қарыз қаражаттары тартылады, акция немесе облигацияның шығарылымы іске асырылады. Шығыс бөлімінде – өткізілетін өнім (қызмет көрсету) өндіру шығындары, салық төлемдерінің сомасы, ұзақ мерзімді ссудалардың жабылуы, банк несиесінің пайызын төлеу, таза пайданы қолдануға бағыттау (жинақ, тұтыну, резервтік қор).

Кәсіпорынның ақша қаражаттар қозғалысы жоспарының нысанын бухгалтерлік баланстан көруге (қаржылық есеп нысанын қараңыз) болады.

Жоспардың кіріс бөлігінде сияқты шығыс бөлігінде де ақша қаражаттарының түсімі мен шығыстары қызметтің үш түрінде сипатталады: ағымдағы, инвестициялық және қаржылық. Қызметтің әрбір түрі бойынша жоспардың кіріс бөлімі бойынша және сәйкесінше шығыс бөлімдерінің сальдолары А, Б, В бөлімдерінің нәтижелі мөлшерлемелердің әртүрлілігін сипаттайды.

Жоспарының бұл нысаны көмегімен кәсіпорын ақша қаражаттарының нақты қайнар көздерін және шығындарының негіздемесін тексеріп, олардың пайда болуын және қарыз қаражаттарының мүмкін қажетті мөлшерін анықтай алады.

Ақша қаражаттар қозғалысы жоспарының бұл құрылымына сәйкес жоспарлау кәсіпорынның барлық ақша қаражаттарының айналымын қамтиды. Бұл ақша қаражаттарының кірістері мен шығыстарын бағалау және оларға талдау жүргізу мүмкіндігін беріп, ақша қаражаттарының пайда болатын тапшылығы кезінде оларды қаржыландырудың мүмкін әдістерін шешуге мүмкіндік береді.

Егер жоспарда ақша қаражаттарының тапшылығын қаржыландыру көздері ескрілетін болса, онда жоспар толығымен құрылған болады.

Ақша қаражаттардың қозғалыс жоспарының өңделуі бірнеше кезеңдерден өтеді. Бірінші кезеңде, амортизациялық аударымдардың жоспарлы сомасы есептелінеді, себебі, ол өзіндік құнның бір бөлігі болып, пайданың есептеудің жоспарына әсер етеді. Амортизациялық аударымдардың жоспарлы сомасы негізгі қорлардың (негізгі қорлардың топтары бойынша) орташа жылдық баланстық құны туралы және амортизациялық аударымдар мөлшерінің мәліметтері негізінде анықталады.

Екінші кезеңде нормативтердің негізінде шығындардың жүйесі құрылады, ол шикізат пен матиалдарға (техникалық талаптармен сай) жұмсалатын басты шығындарын, жалақыны төлеудің тікелей шығындарын және накладной шығындарын енгізеді. Шығындардың тұрақты нормалары белгілі-бір әдістеменің негізінде өңделеді. Бекітілген әдістемелердің деңгейі кәсіпорынның қызмет тиімділігін ежәне өнім шығарудың бәсекелестігіне әсер ететін жағдайларды анықтауға мүмкіндік береді.

Келесі кезеңде өнімді өткізуден түскен түсім анықталады. Бастапқы нүкте (мәлімет) ретінде өткен жылғы өнім өткізден түскен түсім қарастырылады. Бұл өлшем ағымдағы жылда мына өзгерістердің негізінде өзгеруі мүмкін:

- салыстырылатын өнімнің өзіндік құны;

- кәсіпорынның өткізетін өнімінің бағасы;

- сатып алынатын материалдар мен жартылай фабрикаттардың бағасы;

- кәсіпорынның негізгі қорлары мен капитал салымдарының бағалануы;

- еңбекақы шығындары (мүмкін болатын инфляцияға тәуелді).

Бұл факторлардың өткен жылғы мәліметтерге әсер етуін бағалау үшін статистикалық талдау жүргізуді қолдануға болады.

Жылдық қаржылық жоспарды құрудың бұл кезеңінде кәсіпорынның өнімді өткізу бойынша мүмкіндіктерінің сәйкестігі нарықтағы сұраныс пен ұсыныстың өзгерісіне байланысты.

Жылдық қаржылық жоспардың келесі құжаты кіріс пен шығыстар туралы есептілігінің жоспары, онда келесі жылға алынатын пайданың перспективалық мөлшерінің болжамы нақты анықталады.

Қаржылық жоспардың соңғы құжаты жоспарланатын жылдың аяғына бухгалтерлік балансты құру, ол болжанған іс-шаралардың нәтижесінде актив пен пассивтердің өзгерістерін сипаттап, кәсіпорынның мүлігінің және қаржының жағдайын көрсетеді.

Ағымдағы қаржылық жоспарда белгіленген іс-шараларды өткізу барысында кәсіпорын қызметінің нақты нәтижелері тіркеледі. Сонымен бірге, жоспар жоспарлаудың нәтижесі болып, нақты өлшемдер бойынша есептілік кәсіпорынның нақты жағдайын сипаттайды, ол қажетті шешімдерін анықтауда кәсіпорын үшін өте қажет.

Нақты көрсеткіштер мен жоспарлы көрсеткіштерді салыстырудың нәтижесінде қаржылық бақылау іске асырылады. Мұнда келесі жағдайларға көңіл аудару керек:

- кәсіпорынның қаржылық жағдайының жақсаруын немесе нашарлауын сипаттайтын ауытқулар мен себептерін анықтау үшін ағымдағы қаржылық жоспардың баптарын орындау қажет;

- қаржы ресурстарының қозғалысының даму тенденциясын анықтау үшін келесі жылға кірістер мен шығыстардың өсу қарқынын анықтау;

- ағымдағы жоспарлы жылынажаңа ғимараттардың құрылыстары үшін материалды және қаржылық ресурстардың болуы, өндірістік қорлардың жағдайын анықтау.

Оперативті-қаржылық жоспарлау.

Кәсіпорынның есеп айырысу шотына нақты түсімнің түсуі және қолма-қол қаржы ресурстарының шығындарын бақылау мақсатында, кәсіпорын үшін оның ағымдағы жоспарлауын толықтыратын оперативті (жедел) қаржылық жоспарлау қажет.

Оперативті қаржылық жоспарлаудың құрамына төлем күнтізбесінің қысқа мерзімдегі несиенің қажетті есебі мен кассалық жоспарының құрылуы мен орындалуы енеді.

Төлем күнтізбесі бір тоқсанға ай сайын немесе одан қысқа мерзімге бөлінеді. Бұл күнтізбелік шынайы, нақты орындалуы үшін және қаржылық жоспарлаудың орындалмауын ескерту мақсатында өндіріс пен сатудың, қордың, дебиторлық қарыздың құрамын бақылау қажет.

Төлем күнтізбесінде ақша қаражаттарының ағындары балансты болуы тиіс. Дұрыс құрылған төлем күнтізбесі қаржылық қателерін, қаражаттардың жетіспеушіліктерін және бұл жағдайды өткізуге қажетті шараларды анықтау үшін қажет.

Төлемдердің күнтізбесі кәсіпорынның ақша ағындары туралы нақты ақпараттық қоры негізінде құрылады.

Төлем күнтізбесінің ақпараттық базасы (қоры) ретінде кәсіпорында құрылған жоспарлар қарастырылады. Мысалы, өнімді өткізу жоспары, өндіріс шығындарының сметасы, капитал салымдарының жоспары және т.б. қаржы міндеттемелері үшін төлемдердің нормативті бекітілген мерзімдері, жалақыны төлеу кестесі және т.б.

Төлем балансын құру процесін алты кезеңге бөлуге болады:

- жоспарлау кезеңін таңдау. Ереже бойынша бұл тоқсан, ай. Ақша ағындары уақытымен жиі өзгеріп отыратын кәсіпорындарында жоспарлаудың одан да қысқа мерзімдері берілуі мүмкін (декада);

- өнімді (қызмет көрсетуді) өткізу көлемін жоспарлау. Арнайы әдістеме бойынша қарастырылатын кезеңде өндіріс көлемі мен дайын өнім қалдықтарының өзгерісі есебінен іске асырылады;

- мүмкін ақша түсімдерінің (кірістерінің) көлемін есептеу;

- жоспарлы кезеңде күтілетін ақша шығындарын бағалау;

- ақша сальдосын анықтау . Бұл жоспарлау кезеңінде кірістер мен шығысар сомаларының арасындағы айырмашылықты ұсынады;

- нәтижелерді шығару . Кәсіпорында ақшалардың жетіспеушілігі немесе артықшылығы болатынын жоспарлап көрсетеді.

Кезеңнің соңына күтімді сальдосы есеп айырысу шотындағы ақша қаражаттарының минималды сомасымен (минималды соманың мөлшері кәсіпорынның менеджерімен анықталады) салыстырылады, олар сақтандыру қоры және алдын-ала болжанатын пайдалы инвестициялар үшін қолданылуы мүмкін.

Жоспарланатын шығындардың күтімлді табыстардан (кірістерден) өсуі (шоттағы қалатын қаражаттарды есептегенде) кәсіпорынның оларды дербес толықтыра алмауын және қаржылық жағдайының нашарлауын сипаттайды. Бұл жағдайларда келесі шараларды орындау керек:

- келесі күнтізбелік жылға шығындардың жартысын (бір бөлігін) аудару;

- мүмкіншілік болғанша өнімнің іске асырылуын және жүктелуін тоқтату;

- қосымша қайнар көздерін іздеу шараларын өткізу.

Соңғы жағдайда қысқа мерзімді қаржыландыру қажеттілігі есептелінеді, яғни әрбір кезең бойынша қысқа мерзімді банк ссудаларының мөлшері анықталады, ол ақша қаражаттарының болжамды ағынын қамтамасыздандыру үшін қажет. Егер кәсіпорында ақша қаражаттарының артықшылығы байқалатын болса, онда бұл кәсіпорынның тұрақты қаржылық жағдайын және жоғары төлемқабелеттігін сипаттайды.

Қосымша кірісті алу үшін қаржы менеджері артық ақша қаражаттарын инвестициялау мүмкін, мысалы қысқа мерзімді облигациялар үшін.

Көптеген кәсіпорындарында төлем күнтізбесімен қатар салықтық күнтізбесі құрылады, онда кәсіпорынның қандай салық түрлерін төлейтіні туралы мәлімет беріледі. Бұл айыппұлдардан сақталуға мүмкіндік береді.

Төлем күнтізбесінен басқа, кәсіпорында кассалық жоспар да құрылуы тиіс. Бұл касса арқылы түсімдер мен төлемдердің қолма қол ақшаларын бейнелейтін қолма-қол ақша қаражаттарының айналым жоспары. Қолма-қол ақша қаражаттармен уақытында қамтамасыздандырылуы кәсіпорындар мен оның қызметкерлері арасындағы қаржылық қарым-қатынастардың жағдайын сипаттайды, яғни кәсіпорынның бір жағынан төлемқабілеттілігін. Кәсіпорын үшін кассалық жоспар қолма-қол ақша қаражаттарының кірістері мен шығыстарын бақылау үшін қажет.

Одан басқа нақты мәліметтердің кассалық жоспармен салыстырылуы пайда болатын келіспеушілікті жоюға мүмкіндік береді.

Өзінің клиенттеріне қызмет көсетудің салыстырмалы кассалық жоспарын құру үшін коммерциялық банкке де кәсіпорынның кассалық жоспары қажет.

Кассалық жоспарды құрудың бастапқы мәліметтеріне мыналар жатады:

- еңбекақы қоры мен еңбекақы қорына енбейтін ақша қаражаттарды тұтыну қоры бойынша мүмкін төлемдері;

- материалды ресурстарды немесе қызметкердің өнімін сату туралы ақпараты;

- қолма-қол ақша қаражаттармен басқа да кірістер мен шығыстар туралы (іс-сапар шығындары);

- салық сомалары туралы ақпарат;

- жалақыны беру мен оған қоса басқа да төлемдердің күнтізбесі.

Меншік нысанына қарамастан барлық кәсіпорындар, ұйымдар мен мекемелер өзінің ақша қаражаттарын банк мекемелерінде сақтауы тиіс. Кәсіпорындар өздерінің кассаларында коммерциялық банк пен кәсіпорын бастығы келіскен ақша қаражаттарының лимитті сомасын сақтауы (қалдыруы) мүмкін. Бекітілген лимиттен жоғары қолма-қол ақшаны кәсіпорын міндетті түрде банкке бекітілген мерзімде тапсыруы тиіс.

Кәсіпорындар мен ұйымдар қолма-қол ақшаларын оларға қызмет көрсететін банктерден тоқсан сайынғы кассалық жоспарға сәйкес алады, онда келешек тоқсанға қажетті қолма-қол ақшаның мөлшері мен оны төлеу мерзімдері көрсетіледі.

Кассалық жоспар бір тоқсанға құрылып, бекітілген мерзімде кәсіпорын кассалық-есеп айырысу қызметтері туралы келісім шартты құрған коммерциялық банкке тапсырылады.

Коммерциялық банк кассалық жоспардың нақты көрсеткіштеріне талдау жүргізіедә және қажет болған жағдайда оған өзгерістерді енгізуге құқылы болады.

Қаржылық жоспарлаудың соңғы кезеңінде салыстырмалы аналитикалық қол хат құрылады. Онда жылдық қаржылық жоспардың негізгі көрсеткіштері сипатталады: кірістердің, шығыстардың мөлшері мен құрылымы; бюджетпен, коммерциялық банктермен, контрагенттермен қарым қатынастар. Инвестицияларды қаржыландырудың қайнар көздеріне ерекше көңіл бөлінеді және пайданы бөлуге міндетті түрде үлкен көңіл бөлінуі тиіс.

Аналитикалыққол хатты аяқтай отырып, кәсіпорынның қаржылық ресурстармен және оларды құрудың қайнар көздерінің құрылымымен қамтамасыздандыру жоспары туралы нәтижелер жазылады (шығарылады).

6.5 Бизнес – жоспар

Бизнес – жоспар жоспарлау жүйесіндегі қоғам мақұлдаған, әр түрлі ұйымдық – құқықтық нысандағы кәсіпкерлік құрылымдар пайдаланатын жүйе – жол.

Бизнес – нарықтық экономика жағдайындағы субъектің пайда алуға бағытталған экономикалық қызметі. Бизнес – жоспар субъект ұйымдастырып отырған өндірісінің қызмет көрсету мақсаттары мен оған жету жолдарын баяндау. Әдетте ол 3-5 жылға жасалады. Кәсіпкер үшін бизнес – жоспар дайндаудың қажет болуы мынандай пікірлерден туындайды:

Біріншіден, бизнес – жоспарды нарықтық экономиканың стихиялы өміріне өз ісінің қалыптасу процестерінде, өз бағытын салыстырып, дұрыстауға мүмкіндік береді.

Екіншіден, жоспар кәсіпорынның күнделікті қызметін басқару құралы болып саналады, жоспарланған нәтижеге қол жететіндігіне сенуге жәрдемдеседі.

Үшіншіден, бизнес идеялары жүзеге асыру үшін қаражат қажет, ал кәсіпкерде ондай қаражат керекті көлемде, әр кезде бола бермейді.

Бизнес – жоспарлау жұмысында 3 ережені сақтау керек.

1. Бизнес – жоспарда «революция» болмау керек.

2. Бизнес – жоспарды жасағанда тәуелділікке жол бермеу керек, оған терең сын көзбен қарап, оның орындалуына зор сенім болу керек.

3. Бизнес – жоспар «жылжымалы» болу керек, әр кез оған жаңалықтар қосып, «ескерілген» пунктерін өзгертіп отырғаны жөн.

Бизнес – жоспар құрылымы.

Нақтылы жағдайларға байланысты өндіріс көлеміне, өнім түрлеріне, оның жаңалық ерекшеліктеріне байланысты жоспар құрылымы әр түрлі болуы мүмкін, ал оның мазмұны бірдей болу керек. Бизнес – жоспардың көбірек кездесетін бөлімдері мынала:

- Бизнес – жоспардың түіні немесе жоспарларды баяндау

- Кәсіпорын

- Кәсіпорынды басқару немесе менеджмент, ұйымдық жоспар

- Кәсіпорын мақсаттары

- Маркетингтік шаралар

- Өндірістік жоспар

- Заңдылық жоспар

- Тәуелділікті бағалау және қауіпсіздендіру.

Бизнес – жоспардың ішкі беті.

Ішкі бет – Сіздің бизнес – жоспарыңыздың бірінші беті. Оны былайша жай ғана жазыңыз:

- Кәсіпорын аты: КГКП РМО

- Адресі: Қарағанды обл Жанаарқа ауданы Атасу кенті

- Телефон номері: 8 (71030) 27107

- Жетекшінің аты – жөні, тегі : Танауов Б.Т.

Бизнес – жоспардың мазмұны.

Бөлім аттары:

I. Бизнес – жоспардың түйіні

II.Кәсіпорын

III.Кәсіпорынды басқару

IV. Маркетингтік шаралар

V.өндірістік жоспар

VIIҚаржы жоспары

VIIIТәуекелдікті бағалау және қауіпсіздендіру

IX. Заңдылық жоспар

I бөлім. Бизнес – жоспардың түйіні.

Түйінің мақсаты – Сіздің бизнес – жоспарыңызды оқитын адамға Сіздің бизнес туралы аса қажетті мәліметтерді тез алуына мүмкіндік туғызады.

Бизнес – жоспар түйінінің мазмұны туралы кеңес:

- Кәсіпорынның қызметі және оны басқару тарихы;

- Өндірілетін өнімнің немесе көрсетілген қызметтің сипаты;

- Қазіргі кездегі кәсіпорын қызметі және оның нәтижелері;

- Келешек жоспарлары;

- Серіктерге, қаражат немесе өз жоспарының іске асыру барысында консультатциялвқ көмекке қажеттілік;

- Ісіңізді сәтті аяқталуын қуаттайтын дәлелдер.

II бөлім. Кәсіпорын.

Бизнес – жоспардың бұл бөлімінде өз кәсіпорыныңыз туралы барлық мағлұматтар баяндау керек. Олар, кәсіпорыныңызға ойдағыдай баслылық жасауда қамтамасыз ету үшін сіздің кәсіпорыныңызға қаржы мекемелерінің ақша салу ниеттерін жандандыру үшін қажет.

Сіздің кәсіпорыныңызды баяндауды бастайық.

a) Кәсіпорын тарихы.Сіздің кәсіпорыныңыздың құрылуын және дамуын қысқаша баяндаңыз. Бұл бөлім қысқа болуы керек, дегенмен қажетті мәліметтерді келтірген жөн

o Кәсіпорын қашан, қайда және қалай құрылған;

o Кәсіпорын қашан тіркелген;

o Жер қалайша алынған;

o Алғашқы кәсіпорын қандай өнім шығарған еді;

o Кәсіпорын қалай өркендеді және құрылғаннан бастап осы күнге дейін шығарылатын өнім қалай жетілдіріледі;

o Кәсіпорын бұрын несие алған ба, қашан және қанша алды?

b) Қазіргі қызметі.

c) Кәіорын жоспарлары. Балрық жоспарларды қысқа мерзімді (1-2жыл),орташа мерзіді(2-5 жыл), және ұзақ мерзімді (6-10)жыл.

d) Стратегия

III бөлім. Кәсіпорынды басқару.

Кез – келген кәсіпорындағы жұмыс бір өзіндік еңбек дағдыларын талап етеді. Ең алдымен басұарудағы қажетті дағдыларды баяндаңыз, әрі қарай лауазым аттары, лауазым иелерінің міндеттері және олардың аты – жөні, тегі, білімі, практикалық тәжірибесі, дағдылары туралы иәліметтер қосыңыз.

Бизнес – жоспардың тіркемесі кәсіпорын басшыларының білімін және практикалық тәжірибесін растайтын құжаттарды қосыңыз.

Ұйымдық схема – кәсіпорында басқару органы құрылғаны, оның әрбір мүшесінің қандай тікелей міндеттері бар екенін көрсету, айқындау үшін қолданылады.

IV бөлім. Маркетингтік шаралар.

Әрбір кәсіпорын өз клиенттерінің қажеттілігін қанағаттандыруы керек.

Бұл бөлімнің маңызды мәселелері:

- Нарықтық стратегия;

- Салаларды талдау;

- Рынок және сатып алушылар;

- Сату жүйесі;

- Жарнама, жеке сауда;

- Баға анықтау;

- Бәсекелестік;

- өнім және қызмет;

- рынокты зерттеу.

V бөлім. Өндірістік жоспар.

Өнім өндіруші өзінің өнімін қалай алатынын көрсету керек.

Сіздің мақсатыңыз - өзіңіздің ішкі затыңызды, өндірістік процесіңізді қалай бағалауға алуды және өнім өндіру жоспарын орындай алатыныңызды көрсету.

Өз қызметіңізді график түрінде көрсету үшін « уақыт сызығын» пайдалануға болады. Дегенмен олардың ішіндегі аса маңыздылары бір – біріне ұқсас болуы мүмкін.

- Кәсіпорындарды ресми тіркеу;

- өндірісінің басталуы;

- жоба дайындаудың аяқталуы;

- құрылыстың басталуы және аяқталуы;

- себу, егу және егін жинеу;

- өнім сатудың басталуы;

- табыстың шығынымен теңесетін мерзімі;

- банк несиесін алу;

- құрал – саймандар алу.

VI бөлім. Кәсіпорын мақсаттары.

Бұл бөлімді өз жоспарыңызды жинақтап алғыныз келген нәтижелерінізді көрсетіңіз. Оларды сандық көрсеткіштермен баяндаңыз. Осы мақсаттарды мынандай етіп бөліп көрсеткен жөн:

- қысқа мерзімді

- орташа мерзіиді

- ұзақ мерзімді

VII бөлім. Тәуекелділікті бағалау және қауіпсіздендіру.

Тәуеклділік дәрежесін және әртүрлі жоғалтулар деңгейін төмендету үшін тәуеклділіктің өзін басқару керек. Кәсіпкерлердің шаруашылық қызметінің нәтижелеріне мемлекет жауапкершілік алмайды, сондықтан кәсіпорын құру кезінде тәуекелділік жан – жақты есепке алынуы керек. Негізгі міндет – кездесіп қалатын тәуекелділіктің барлық типтерін алдын – ала білу керек, олардың шығу көздерін, пайда болу моменттерін есепке алу. Тәуекелділіктерді қысқарту барысындағы шаралар дайындау және жоғалтуды барынша төмендету жақсы болар еді. Олар қайсы бір ұйымдық – басқару шешімдері қайталауы мүмкін және тәуекелділіктен қауіпсіздендіру бағдарламасын қарастыру.

VIII бөлім. Қаржы жоспары.

Қандай бизнес болмасын қаржы есебін қажет етеді. Қаржы есебінің ең маңызды үш нысандары болады:пайда және шығын жөнінде есеп, ақша айналымы бойынша баланс және есеп. Қаржы қызметін есепке алу. Қаржылық есеп нысандарын кәсіпкер бизнесті басқаруды қолданады. Банкіден несие алуды арыз толтыру үшін немесе салықтық хабарламалық формаларды толтыру үшін қажетті барлық хабарлар қаржылық есеп формаларында жинақталған. Қаржылық есеп нысандары бизнестегі қазіргі жағдайды көрсетеді.

IX бөлім. Заңдық жоспар.

Бөлімнің мақсаты меншіктік тұрғысынан кәсіпорынды ұйымдастыру нысандарынбаяндау. Меншіктік өз тарапынан құқықтық стасусты анықтайды. Кәсіпорынды тіркеу Қазақстан Республикасы Әділет Министрлігі және оның территориялық органдары, «Мемлекеттік кәсіпорындар туралы» және «Заңды тұлғаларды мемлекеттік тіркеу туралы» заңдарға сәйкес жүргізіледі.

Қазақстан Республикасының Азаматтық кодексінде Заңды тұлғалардың мынандай ұйымдық – құқықтық нысандары көрсетілген:

- акционерлік қоғам

- жауапкершілігі шектеулі серіктестік

- толық серіктестік

- заңды тұлғалардың ассоциациялық бірлестігі

- тұтыну кооперативті

- өндірістік кооперативтер.

Көптеген кәсіпкерлерді Инвеститциялық жобаны зерттеу, оны заңды етіп дайындау және оның экономикалық тиімділігін анықтау мәселелері, сондай – ақ кепілдік міндеттемелер бойынша құжаттар дайындау қызықтырады.

1. Инвеститциялық жоба өзінің мазмұны бойынша бизнес – жоспар бөлімдерін қайталайды. Дегенмен, оның инвеститция алуға бағытталған айтарлықтай ерекшеліктері бар.

2. Елді мекендерде өз істерін шет елдік және отандық инвесторлардың қатысуынсыз – ақ жүргізіп отырған кәсіпкерлер аз емес.

3. Қазақстандағы инвестициялық жарнама, тауар өндірушілерге экономикалық қолдау көрсетулердің орнына саяси ойынға ұқсап барады.

4. Қаржылық қолдауларды сырттан алу бизнес – жоспардың бар немесе жоқ екенін байланысты емес, ол инвестициалық – несиелік тізбектің инвесторлар мен кредиторлардың бар екеніне байланысты.

7 Кәсіпорынның табысы мен оңтайлылығы. Кәсіпорынның бюджетке төленетін төлемдері

7.1 Кәсіпорынның табысы мен оңтайлылығы

Кірістер бұл өткен оқиғалардан пайда болған экономикалық пайданың кірістері, бірақ үшінші жақтың (ұйымның) пайдасы (кірісі) есептелмейді, мысалы ҚҚС, бұл осы ұйымның меншікті капиталын ұлғайтпайды, сондықтан кіріс болып танылмайды. Кіріске алынған активтер, құрылтайшылардың салымдары кіріс (табыс) болып есептелмейді, ол тек активтерді көбейтеді.Ал, өткізілген өнімдердің, тауарлардың, жасалған жұмыстардың түсімдері, жалға берілген активтердің түсімдері, өткізілген жылжымайтын мүліктердің түсімдері, сыйақылардың кірістері, бағам айырмашылықтардың кірістері кіріс болып танылады. Ұйымда негізгі қызметтің кірістерінен өткізілген өнімдердің, тауарлардың, жасалған жұмыстардыңөзіндік құны азайтылған кірістер болып танылады, осыдан негізгі емес қызметтің кірістері қосылып негізгі емес қызметтің шығыстары азайтылып салыққа салынатын кірістер анықталады. Осы анықталған табыс салық кодексінің ставкасы бойынша салыққа салынады, осыдан қалған табыс ұйымның таза табысы болып танылады.

Бұл жерде

Негізгі қызметтің табысы,негізгі емес қызметтің табысы.

Негізгі қызметтің кірістері – кәсіпкерлік ұйымның жарғысында көрсетілген қызмет түрден алынатын кірістер болып танылады, ал бұдан басқа кәсіпкерлік ұйым басқад табыстар жасап жатса – ол, табыс негізгі емес қызметтің кірістері болып танылады. Мысалы, кәсіпкерлік ұйымның жарғысында мәдені- сауық кешені болып көрсетілсе, осы түрдегі қызметтердің бәрі негізгі қызметтің кірістері болады, ал осы ұйым бұдан басқа өзінің артық алаңын немесе бөлмелерін жалға берсе ол табыстар негізгі емес қызметтің кірістері болып танылады.

Жылдық жиынтық табыс – негізгі және негізгі емес қызметтерден есептік жыл ішіндегі жеке және заңды тұлғалардың жан жақтан алынған кірістері. Негізгі қызметтердің кірістері: дайын өнімді өткізгеннен түскен түсімдер, кіріске алынған тауарларды сатқаннан түскен түсімдер, салып тапсырған құрылыстар мен ғылыми зерттеу жұмыстар,

Және сыйақылармен пайыздар, дивидендтер, гонорарлар, роялти.

Негізгі емес қызметтердің кірістері: өткізілген материалдық емес активтер, негізгі құралдард мен құнды қағаздардың түсімі . Кірістер есебі № 18 «Кірістер» ХҚЕС-да қарастырылған.

Сатудан қайтқан тауарлардың үстемелері.

Сатылған тауарлардың кірістері танылады, егер - кіріске алу ақылар мен тәуекелділіктерді кәсіпорын сатыпалушыға аударып тастаса;

егер кәсіпорын сатылған тауарларға бақылау жасамаса;

егер кірістер сенімді бағаланса;

егер жасалған делдалдықтан пайда алынуына сенімді болса;

егер жасалған делдалдықтан алынатын табыс дұрыс бағаланса.

Өткізілген өнімнің түсімі дұрыс құмен бағаланады.

7.1-кесте – Кәсіпорында түсім табыс болып табылады

7.1-кестенің жалғасы

Сатылған тауарлардың қайтарылуы кірістерден шегертіледі, өткені олар кірістерді азайту болып танылады, кәсіпорынның шығындары болып емес. Жеңілдіктер сатыпалушыға төлем мерзімін жылдамдату үшін жасалады.

7.2 Бюджетпен салықтар бойынша есептесулердің есебі

2009ж. Салық кодексіне еңгізілген жаңалық – «Салықтық есеп саясаты» 10баб. – салық есебін жүргізу тәртібімен ережелері көрсетілген салықтөлеушінің құжатты, онда ережелермен қоса осы сала (бюджетке міндетті төлемдер, салықтар) бойынша жаңа өзгерістерді еңгізу мақсатында ескі немесе енді керек емес (ставкалар, салыққа салу объектілер) шаралар (әрекеттерді) алып тастаудың жиынтық әрекеттері көрсетіледі.

Салық есебі (56баб.) - бұл салық төлеушінің бюджет алдында салықтар бойынша міндеттемелеріне есеп беру үшін салыққа салынатын объектілердің, салық есептемелердің, төлемдердің жүйелі құжаттық рәсімдеуі. Ал салықтарды дұрыс есептеп, қажет қаржылық ақпараттарды жинақтап, тіркеп (белгілеп жазу), өңдеп және беру үшін салықтөлеушілер «Салық кодексін» жетік білу керек.

Салық есебінің негізгі мақсаты – салық міндеттемелерінің туындау кезі мен мөлшерін дұрыс анықтау, есепті кезеңдерге кірістер мен шегерімдерді дұрыс жеткізу және ең соңында, заңмен белгіленген мерзімде бюджетке төленуі тиіс соманы алу болып саналады.

Салық есебінің объектілеріне салық салынатын көрсеткіштердің мынадай үш тобын жатқызуға болады:

• мүлік (ұзақ мерзімді активтер);

• кәсіпкерлік қызметтен алынатын кірістер (барлық түрлері);

• активтер құнын бағалаудағы айырма.

Салық есебінің функцияларына жатады: фискалдық; ақпараттық; бақылау.

Салық есебі бюджетке бекітілген типтік формалармен тапсырылады.

Салықтық формалар – салық есептіліктері, салықтық өтініштер және регистрлер. Есептік құжаттар деген, ол бухгалтерлік құжаттар, салықтық формалар, салықтық есеп саясаты және басқада салықтық объектілерін анықтайтын құжаттар. Салықтық есеп бухгалтерлік есеп негізінде жасалады.

Бюджетпен салықтар бойынша есеп айрысудың есебі бухгалтерлік есеп шоттарының үлгілік жоспарының І бөлімнің 1400 «Ағымдағы салық активтері» шоттар (егер бюджетке артық төленсе) және бюджетке берешек бухгалтерлік есеп шоттарының үлгілік жоспарының ІІІ бөлімнің 3100 «Салықтар бойынша міндеттемелер» шоттары қарастырылған. Салықтар - ол, кәсіпорынның шығындары болып танылады.

Салық кодексі бойынша жалпы мемлекеттік салықтарға жататындар:

1. Жеке табыс салығы (СК 6 бөлімі 18тарау, 153- 192 бабтар);

2. ҚҚС (қосымша құн салығы) (СК 8 бөлімі 28тарау,228-276 бабтар);

3. Акциздер (СК 9 бөлімі 38тарау,277-299 бабтар);

4. Әлеуметтік салық (СК 12 бөлімі 47тарау, 355-364 бабтар);

5. Жер салығы (СК 14 бөлімі 53тарау, 372- 393 бабтар);

6. Занды және жеке тұлғалардың мүліктеріне салынатын салық(СК 15 бөлімі 57тарау, 394- 410 бабтар);

7. Көлік құралдарына салынатын салық(СК 13 бөлімі 50тарау, 365-371 бабтар);

8. Ойыналатын бизнестің салығы (СК 16 бөлімі 59тарау,411-418 бабтар);

9. Тиісті салықтар (бильярдтық столдар, ұтымсыз автоматтар, боулинг, (СК 17 бөлімі 60 тарау, 419-425 бабтар);

10. Корпоративтік табыс салығы (СК 4 бөлімі 10тарау, 81-152 бабтар);

Бұдан басқа СК – пен бюджетке міндетті төлемдермен алымдар бар, олар:

Кәсіпкерлік қызметпен айналысатын жеке тұлғалар мен заңды тұлғаларды тіркегені үшін алым;

Қызметтің жекелеген түрлерімен айналысу құқығы үшін алым;

Акциондық сатудан алынатын алым;

Лицензиондық алымдар;

Қоршаған ортаны дастаған үшін төлем;

Автокөлік құралдарының ҚР аймағында жүрген үшін төлем;

Радиожүйелік спекторын пайдаланған үшін тқлем; және т.б. салық кодексі бойынша.

Осылардың ішінде салықтөлеушілерге ең керекті салық түрі ҚҚС. ҚҚС – тауарлардың, жұмыстардың және қызметтердің өндірісі мен айналым процесінде қосылған құн өсімі бөлігіндегі бюджетке аударылатын жанама салық. Бюджетке төленуге тиіс ҚҚС өткізілген тауар, жұмыстар, қызметтер үшін көрсетілген ҚҚС сомасы мен сатып алынған тауарлар, жұмыстар, қызметтер үшін төленуге тиіс ҚҚС сомалары арасындағы айырма ретінде анықталады.

ҚҚС ставкасы салық салынатын айналымның 12 % құрайды. Нөлдік ставка бойынша салық салынатын айналымдар да бар. Есепке алуға қабылданатын ҚҚС активтер 1420-« ҚҚС» шотында ескеріледі.

Сатып алынған құндылықтар, орындалған жұмыстар және көрсетілген қызметтер үшін төленуге келісім берілген шоттар бойынша ҚҚС сомасына Д-т 1420 К-т 3310.

Есепке алуға қабылданған (субъектінің ҚҚС бойынша берешегін кемітуге жатқызылған) ҚҚС сомасы Д-т 3130 К-т 1420.

Шаруашылық субектісінің ҚҚС бойынша бюджетке берешегі пассивтік 3130-«ҚҚС» шотында ескеріледі.

Мысалы:

Өнім үшін салықтық шот-фактурасы ұсынылды 210 мың теңге,

ҚҚС есептелді – 24 мың теңге,

Барлық құн – 235 200 теңге.

Өткізілген өнімнің нақты өзіндік құны – 195 000 теңге.

Өткізілген өнімнің нақты өзіндік құны Д-т 7010 К-т 1320 – 195 000 теңге;

Өнімнің келісім құнына (ҚҚС-сыз) Д-т 1210 К-т 6010 – 210 000 теңге;

ҚҚС сомасына Д-т 1210 К-т 3130 – 25 200 теңге;

Бюджетке ҚҚС төленген Д-т 3130 К-т 1030 – 25 200 теңге;

Сатып алушылардың шоты төленді Д-т 1030, 1010 К-т 1210 – 235 200 теңге;

Жыл сонында:

а) шығыстар Д-т 5610 К-т 7010 – 195 000 теңге;

ә) кірістер Д-т 6010 К-т 5610 – 235 200 теңге. Д-т 5610 К-т 5510 – 15 000 теңге. Таза табыс 15 000 теңге құрады.

Есептік мерзімде жеткізушілерден алынған активтердің ҚҚС сома жиыны 340000тг. құрады, сатылған өнімдер, тауарлардың ҚҚС сома жиыны 525000тг. құрады, бұл жерде кәсіпкерлік ұйым бюджетке 185000тг. ҚҚС-ті аударады немесе берешек болады.

Ал, керсінше, сатылған өнімдер, тауарлардың ҚҚС сома жиыны 340000тг. болып, кіріске алынған активтердің ҚҚС сома жиыны 525000тг. құраса кәсіпкерлік ұйым бюджетке ҚҚС төлемейді, бұл жерде берешек жағдай туындамайды, кіріске алынған активтердің ҚҚС 1420 Д-де көрсетілді, сатылған өнімдер, тауарлардың ҚҚС 3130шоттың К-де көрсетілді, әр есептік мерзімнің аяғында осы шоттар жабылады Д3130 К1420 болып, сонда 3130 қалдық қалатын болса бюджетке берешек туындайды, 1420 қалдық қалатын болса берешек деген жағдай туындамайды. І,ІІ бөлімдер шоттар активті шоттар кіріске алынады, ІІІ,ІУ,У бөлімдердің шоттары пассивті шоттар К жазылады міндеттемелер туындайды.

Жеке табыс салығы

Салық кодексінің 153 бабына сәйкес төлеушілер – бұл салық жылында салық салынатын кірістері бар жеке тұлғалар (ҚР азаматтары, шетелдік азаматтар, азаматтығы жоқ тұлғалар).

Салық салу объектісі – бұл жиынтық жылдық кіріс пен шегірімдер арасындағы айырма ретінде есептелген салық салынатын кіріс.

Салық кодексінің 166-бабында табыс салығыны ставкасы келтіріледі Төлем кезінде ұсталған табыс салығын есептеу салық жылының ішінде біркелкі (ай сайын) жүргізіледі. Салық кодексі бойынша -ай сайынғы есептелген табыстан міндетті зейнетақы қорына 10% азайтылғаннан кейін ҚР-сының ҚМ-гімен бекітілген жылсайынғы ең төмен еңбекақы азайтылған сомадан 10% ұсталынады.

Салық кодексінде табыс салығы салынбайтын кірістер келтірілген және кейбір тұлғаларға берілген жеңілдіктер салық кодексімен реттеледі. Жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы бойынша бюджетпен есеп айырсудың есебі пассивтік 3120-«Жеке табыс салығы» шотында жүргізіледі.

Жеке тұлғалардан алынатын табыс салығын ұстап қалған Д-т 3350 К-т 3120.

Табыс салығын аударған кезде Д-т 3120 К-т 1030,1010.

Мысалы, есептік мерзімде қызметкерге 50000тг. еңбекақы есептелді, ҚР-сының ҚМ салық кодексіне, ережелеріне сәйкес ЖЗҚ ұсталымы ЖТС салынбайды, сондықтан алдымен осы міндетті 10%-ды 5000тг. шегертеміз, қалды 45000тг. ҚР-сының ҚМ салық кодексіне сәйкес осы жылға бекітілген ең төмен еңбекақы сомасына азайтамыз 13470тг. қалады 31530тг. осы қалдықтың 10% ЖТС салық болып танылады 3153тг. бұдан 1% кәсіби ұйымға ұсталым азайтылады басқа ұсталымдар болмаса қызметкердің қолына беріледі 50000тг. -5000тг.-3153тг.- 500тг. = 41347тг.

Ең төмен еңбекақы 13470тг. қызметкердің еңбекақысынан ұсталынбайды, тек ЖТС есептемсінде қолданылады (ЖТС ұстауға мемлекеттің берілген жеңілдігі), ал ЖЗҚ ол қызметкердің өз жинақ ақшасы зейнеткерлікке шыққанда ЖТС ұсталынады.

Акциздер

Төлеушілер - ҚР аумағында акцизделетін тауарлар өндіруші немесе осы тауарларды импорттаушы және сатушы жеке және заңды тұлғалар.

Салық салу обектісі – акциздер қосылмаған бағалар бойынша анықталатын тауар құны.

Үкімет ставканы тауардың құнына немесе өндірістің физикалық көлеміне қатысты процентпен бекітеді. Акцизделетін тауарлар өзгерген кезде акциз тауар (импорттықтан басқа) құнына қосылады. Акцизделетін тауарлар сатылған кезде акциздердің есебі ҚҚС есебі сияқты жүргізіледі.

Сатып алушыларға шот ұсынған кездегі акциз сомасына Д-т 1210 К-т 3140.

Акциздерді бюджетке аударған кезде Д-т 3140 К-т 1030,1010.

Жер салығы

Төлеушілер – иелігінде немесе пайдалануында жер бар жеке және заңды тұлғалар.

Салық салу объектісі – жер учаскісі.

Салық жер көлемінің бірлігі үшін жыл сайынғы тіркелгені төлемдер түрінде белгіленеді.

Жер салығы есептелген кезде Д-т 7210 К-т 3160 .

Жер салығы аударлған кезде Д-т 3160 К-т 1030,1010.

Көлік құралдарына салынатын салық

содержание   ..  871  872  873   ..